คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 495/2499

เมื่อเป็นกรณีที่ที่สมัครใจเข้าวิวาททำร้ายกัน จำเลยจะอ้างว่ากระทำไปโดยถูกยั่วโทษะหาได้ไม่

เนื่องมาจากมีการโต้เถียงทะเลาะวิวาทกันแล้ว ผู้ตายจึงเตะจำเลยก่อนถึง 2 ครั้ง จำเลยแทงผู้ตายไปครั้งเดียวด้วยมีดที่ถือติดมือมาสำหรับใช้ทำงานและเมื่อผู้ตายล้มลงแล้วจำเลยก็มิได้ซ้ำเติมดังนี้ย่อมแสดงว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่าให้ตาย จำเลยคงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา.

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายทองอยู่ถูกราวนมซ้าย ๆ ทีโดยเจตนาจะฆ่าให้ตาย นายทองอยู่ถึงแก่ความตายในวันนั้น จำเลยรับสารภาพและว่าทำไปเพราะบรรดาลโทษะที่ผู้ตายเตะก่อน จำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่า

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย ๗ ปี ๖ เดือน ตาม ม.๒๔๙,๕๙ ก.ม.อาญา

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาเห็นว่าพฤติการณ์ที่เกิดทำร้ายกันขึ้นดังกล่าวแล้วจำเลยจะอ้างว่ากระทำไปโดยถูกยั่วโทษะตาม ก.ม.อาญา ม.๕๕ หาได้ไม่เพราะเป็นกรณีสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายกัน แต่ที่ศาลล่างทั้งสองลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ม.๒๔๙ มานั้น ศาลฎีกาไม่เห็นฟ้องด้วยเพราะที่จำเลยแทงผู้ตายนั้นมีกรณีเนื่องมาจากการโต้เถียงทะเลาะวิวาทกัน ซึ่งผู้ตายเป็นผู้เตะจำเลยก่อนถึง ๒ ครั้ง จำเลยแทงผู้ตายไปเพียงครั้งเดียว ด้วยมีดที่จำเลยถือติดมือสำหรับใช้ทำงานอยู่ และเมื่อผู้ตายล้มลงไปแล้วจำเลยก็มิได้เข้าซ้ำเติมอย่างใด แสดงว่าจำเลยมิได้มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย จำเลยจึงควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

พิพากษาแก้ให้จำคุจำเลย ๓ ปี ๖ เดือน ตาม ม.๒๕๑,๕๙