คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 501/2494

จำเลยในคดีอาญาหลบหนียังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เสียคนหนึ่ง คงฟังแต่จำเลยอีกคนหนึ่งอีกคนหนึ่งเพียงคนเดียว แม้โจทก์จะฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยทั้ง 2 คนก็ตาม ก็ถือว่าคดีเฉพาะจำเลยที่หลบหนี โจทก์ยังฎีกาไม่ได้ ศาลฎีกาคงวินิจฉัยเฉพาะจำเลยที่ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วเท่านั้น

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองฐานสมคบกันลักทรัพย์หรือรับของโจรตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๖,๓๒๑

จำเลยทั้งสองปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสอง ฐานลักทรัพย์ตามมาตรา ๒๙๖ จำคุกคนละ ๕ ปี

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า คำพยานโจทก์ยังเป็นที่สงสัยพิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสอง

ศาลฎีกาได้ประชุมพิจารณาแล้ว ความปรากฎว่า นายแทนจำเลยได้หลบหนี จนบัดนี้ยังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๒๑๖ ให้ฎีกาภายใน ๑ เดือน นับแต่วันอ่านให้จำเลยฟัง คดีนี้เฉพาะนายแทนจำเลย โจทก์จึงยังฎีกาไม่ได้ คงมีข้อวินิจฉัยเฉพาะนายอินทร์จำเลยผู้เดียวเท่านั้น แล้วฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์

จึงพิพากษายืน