คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 503/2486

ฟ้องว่ามีผู้ร้ายลักทรัพย์แล้วจับได้ที่จำเลย ขอไห้ลงโทสจำเลยถานลักทรัพย์ดังนี้ ไม่เปนฟ้องอันจะพึงลงโทสจำเลยได้

การขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องนั้นจะต้องปรากตว่าฟ้องเดิมนั้นเปนฟ้องที่สมบูรน์ตามกดหมายแล้ว ถ้าฟ้องไม่สมบูรน์จะขอแก้ไขเพิ่มเติมไม่ได้

ฟ้องที่ไม่ถูกต้องตามกดหมายนั้นการที่สาลจะสั่งโจทแก้ฟ้องไห้ถูกต้องหรือยกฟ้องหรือไม่ประทับฟ้อง ย่อมหยู่ไนดุลยพินิจสาลที่จะสั่งตามที่เห็นสมควน

โจทฟ้องว่าได้มีคนร้ายงัดฝาห้องลักทรัพย์ของนายเคลือบไป เจ้าพนักงานจับตัวนายนาคจำเลยได้พร้อมด้วยสิ่งของที่คนร้ายลักไป ขอไห้ลงโทส

จำเลยไห้การรับสารภาพ เมื่อจำเลยไห้การแล้วโจทขอแก้ฟ้องว่า ความจิงคนร้ายรายนี้คือนายนาคจำเลยจึงขอเพิ่มเติมฟ้องว่าจำเลยเปนคนร้ายลักทรัพย์รายนี้ สาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตไห้แก้

สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์วินิฉัยต้องกันไห้ยกฟ้องโจท

โจทดีกา สาลดีกาเห็นด้วยกับคำวินิฉัยของสาลล่างว่า ฟ้องของโจทไม่เปนฟ้องอันสมบูรน์ เพราะไม่ได้ระบุว่าจำเลยได้กะทำความผิดตามมาตรา ๑๕๘(๕) ประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญา ส่วนมาตรา ๑๖๔ ประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญา เปนเรื่องขอแก้หรือเพิ่มเติมฟ้อง คือหมายความว่าฟ้องเดิมเปนฟ้องอันสมบูรน์แล้ว แต่มีข้อที่โจทจะขอแก้หรือเพิ่มเติม ไม่ไช่ว่าฟ้องเดิมไม่เปนฟ้องที่สมบูรน์ แต่ขอแก้เพื่อไห้สมบูรน์ฟ้องโจทต้องด้วยมาตรา ๑๖๑ ประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญา สาลมีอำนาดสั่งตามที่เห็นสมควน จึงพิพากสายืนตาม