คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 505/2504

จำเลยกับผู้ตายโต้เถียงทะเลาะกัน จำเลยหยิบไม้ได้ในที่แถวนั้น เป็นไม้ฟืนผ่าซีกแบนขนาด 2 นิ้ว ยาว 27 นิ้วครึ่ง ตีผู้ตายถูกกลางศีรษะ 1 ที บาดแผลบวมกว้างยาว 10 เซนติเมตร นูนสูง 3 เซนติเมตร ตรงกลางมีรอยแตก 2 เซนติเมตร โลหิตไหลซึมรุ่งขึ้นผู้ตายถึงแก่ความตาย จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 9/2504)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ไม้ฟืนตีศีรษะนายจิ้นควี้ หรือ เหมาตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 และริบไม้ของกลาง

จำเลยต่อสู้ป้องกันตัว

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 จำคุกจำเลย 18 ปี ริบไม้ของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยกับผู้ตายโต้เถียงทะเลาะกัน จำเลยหยิบไม้ได้ในที่แถวนั้น เป็นไม้ฟืนผ่าซีกแบบขนาด 2 นิ้ว ยาว 27 นิ้วครึ่ง ตีผู้ตายถูกกลางศีรษะแห่งเดียวในขณะโมโหโต้เถียงทะเลาะกันหยิบไม้ได้ก็ตีไป แม้แผลจะบวมกว้างยาว 10 เซนติเมตร นูนสูง 3 เซนติเมตร ตรงกลางมีรอยแตก 2 เซนติเมตร โลหิตไหลซึม รุ่งขึ้นผู้ตายถึงแก่ความตาย แต่ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงเพียงเท่านี้ยังไม่พอฟังได้ว่าจำเลยอาจเล็งเห็นผลของการกระทำได้ว่าจะถึงตายเช่นนั้นจึงยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยเจตนาฆ่าผู้ตาย จำเลยควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 ให้จำคุกจำเลย 10 ปี