คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 508/2494

นำสุราแม่โขงออกแสดงเพื่อขายโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ย่อมเป็นการฝ่าฝืน พ.ร.บ.สุรา 2493 มาตรา 17 แต่สุราแม่โขงที่นำออกแสดงเพื่อขายนั้น ตามมาตรา 45 มิได้บัญญัติให้ริบ

(ประชุมใหญ่)

คดีนี้ ได้ความตามข้อหาโจทก์และคำรับสารภาพของจำเลยว่า จำเลยได้นำสุราที่ทำขึ้นในราชอาณาจักรออกแสดงเพื่อขาย และได้ขายสุราแม่โขง ๑ ขวดให้แก่ผู้มีชื่อไป โดยจำเลยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยสุราที่จำเลยนำออกแสดงเพื่อขาย และขายแล้วรวม ๒๒ ขวดเป็นของกลาง จึงขอใหลงโทษและริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์ว่า ริบของกลางไม่ชอบ

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ริบแต่สุราแม่โขง ๑ ขวดนอกนั้นคืนให้จำเลย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาได้ตรวจสำนวนและประชุมใหญ่แล้ว เห็นว่าการที่จำเลยนำสุราแม่โขง ๒๒ ขวดของกลางออกแสดงเพื่อขายโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์อันเป็นการฝ่าฝืนพ.ร.บ.สุรา ๒๔๙๓ มาตรา ๑๗ นั้น ตามมาตรา ๔๕ ไม่ได้บัญญัติให้ริบสุรา และเห็นได้ว่าไม่มีประสงค์จะให้ริบสุราในกรณีเช่นนี้เลย จึงพิพากษายืน