คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 520/2503

คำบรรยายฟ้องว่า จำเลยกู้เงินโจทก์ แต่ลงชื่อบริษัทนิยมวานิช จำกัดเป็นเจ้าของเงิน จำเลยให้การว่า เอกสารท้ายฟ้องระบุชัดว่า เป็นการยืมเงินจากห้างนิยมพานิช ซึ่งเป็นบริษัทจำกัด โจทก์ในฐานะส่วนตัว ไม่มีอำนาจฟ้อง ดังนี้ เมื่อจำเลยไม่ได้ปฏิเสธว่าไม่ได้กู้เงินของโจทก์ เป็นแต่ต่อสู้ว่าผู้อื่นเป็นผู้ให้กู้ จึงต้องฟังตามฟ้องว่าจำเลยทำสัญญากู้เงินของโจทก์ แม้จะลงชื่อคนอื่นในหนังสือสัญญากู้ ก็ย่อมมีลักษณะเป็นการลงชื่อไว้แทนโจทก์ โจทก์ซึ่งเป็นตัวการย่อมมีอำนาจฟ้องเรียกเงินกู้ได้

บรรยาย ฟ้องเรื่องกู้เงิน แม้ทางพิจารณาได้ความว่า การกู้เกิดจากการเล่นแชร์ จำเลยต้องรับผิดตามสัญญากู้แล้ว มูลกรณีแห่งการกู้ยืมเป็นมาอย่างไร ไม่ใช่เรื่องแตกต่างผิดไปจากฟ้อง

คดีมีการฟ้องร้องกันครั้งหนึ่งและได้ถอนฟ้องไปแล้ว ก็ไม่เป็นการต้องห้ามที่โจทก์จะฟ้องใหม่ได้ ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 176

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชำระต้นเงินและดอกเบี้ยตามสัญญากู้

จำเลยให้การต่อสู้ว่า ไม่เคยยืนเงินและรับเงินจากโจทก์ สัญญายืมท้ายฟ้องเกิดจากการเล่นแชร์ และตัดฟ้องว่า เป็นการยืมเงินจากห้องนิยมพานิชซึ่งเป็นบริษัทจำกัด โจทก์ในฐานะส่วนตัวไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลชั้นต้นงดสืบพยานและพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำบรรยายฟ้องว่าจำเลยกู้เงินโจทก์แต่ลงชื่อบริษัทนิยมพานิชจำกัดเป็นเจ้าของเงินไว้ คำให้การจำเลยกล่าวแต่ว่า เอกสารท้ายฟ้องระบุชัดว่าเป็นการยืมเงินห้ามนิยมพานิชซึ่งเป็นบริษัทจำกัด โจทก์ในฐานส่วนตัวไม่มีอำนาจฟ้อง ศาลฎีกาเห็นว่าคำให้การจำเลยไม่ได้ปฏิเสธว่าไม่ได้กู้เงินของโจทก์แต่ต่อสู้ว่าผู้อื่นเป็นผู้ให้กู้ จึงต้องฟังตามฟ้องว่าจำเลยทำสัญญากู้เงินของโจทก์ แม้จะลงชื่อคนอื่นในหนังสือกู้ ก็ย่อมมีลักษณะเป็นการลงชื่อไว้แทนโจทก์ โจทก์ซึ่งเป็นตัวการย่อมฟ้องเรียกเงินกู้ไว้

ฟ้องของโจทก์บรรยายว่าจำเลยได้กู้เงินของโจทก์ไป และได้ทำหนังสือกู้ไว้แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่า การกู้รายนี้เกิดจากการเล่นแชร์ จำเลยก็ต้องรับผิดตามสัญญากู้ มูลกรณีแห่งการกู้ยืมเป็นมาอย่างไร ไม่ใช่เรื่องได้ความแตกต่างผิดไปจากฟ้อง ไม่เป็นเหตุที่จะยกฟ้องโจทก์ได้

คดีนี้ได้มีการฟ้องร้องกันครั้งหนึ่ง และได้ถอนฟ้องไปแล้ว ฉะนั้น จึงไม่เป็นการต้องห้ามที่โจทก์จะยื่นฟ้องคดีนี้ตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๑๗๖

พิพากษายืน