คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 533/2496

โจทก์ขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องคดีอาญา แต่มิได้อ้างเหตุที่ขอแก้ฟ้องเสียเลย กล่าวแต่ว่า ฟ้องโจทก์ขาดข้อความบาง ประการ, ดังนี้ ย่อมไม่มีเหตุที่จะให้ศาลวินิจฉัยว่าควรให้แก้ฟ้องหรือไม่ ศาลย่อมยกคำร้องขอแก้ฟ้องนั้นได้เลยทีเดียว./

(อ้างฎีกาที่ 774/2481, และ ที่ 1110/2492).

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานวิ่งราวทรัพย์ ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๗, ๒๙๓, ฯลฯ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ในวันนัดพิจารณาก่อนลงมือสืบพยานโจทก์จำเลยยื่นคำร้องต่อศาลว่า ฟ้องโจทก์เคลือนคุลมฝ่ายโจทก์ยื่นคำร้องในทันใดนั้น ขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้อง

จำเลยคัดค้าน ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องโจทก์ แล้วพิพากษาว่าฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามกฎหมายให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์อนุญาตให้เพิ่มเติมที่ว่าได้ จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ดำเนินกระบวนพิจารณายกคำพิพากษา ใหม่ตามรูปความ.

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๖๓ นั้น โจทก์มีอำนาจยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องก่อนมีคำพิพากษาศาลชั้นต้นได้ แต่ "เมื่อมีเหตุอันควร" ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ ๗๗๔/๒๔๘๑ และที่ ๑๑๐/๒๔๙๒ คดีนี้โจทก์มิได้อ้างเหตุที่ขอแก้ฟ้องเสียเลย กล่าวแต่ว่าฟ้องโจทก์ขาดข้อความบางประการ จึงไม่มีเหตุที่จะให้ศาลวินิจฉัยว่า ควรให้แก้ฟ้องหรือไม่

พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์.