คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 538/2494

สิทธิในการอาศัยตึกเป็นสิทธิอาศัยดังที่บัญญัติไว้ใน ป.ม.แพ่งฯ บรรพ 4 ลักษณะ 5 ซึ่งว่ด้วยอาศัยและเป็นทรัพย์สิทธิชะนิดหนึ่ง อันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ เมื่อมิได้มีการจดทะเบียนสิทธิอาศัยต่อเจ้าพนักงานแล้ว ก็ไม่เป็นการบริบูรณ์ตามมาตรา 1299 วรรค 1

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากตึกรายพิพาท โดยอ้างว่าโจทก์เป็นผู้เช่า จำเลยขออาศัย แต่การอาศัยไม่ได้จดทะเบียนจึงไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

นางทึ้ง แซ่แต้ ร้องสอดเข้ามาเป็นจำเลย ศาลชั้นต้นอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาขับไล่จำเลยผู้ร้องสอดออกจากห้องรายพิพาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องสอดฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า สิทธิในการอาศัยตึกนับว่าเป็นสิทธิอาศัยดังที่บัญญัติไว้ใน ป.ม.แพ่งฯ บรรพ ๔ ลักษณะ ๕ ซึ่งว่าด้วยอาศัย สิทธิอาศัยดังที่บัญญัติไว้ในลักษณะ ๕ นี้เป็นทรัพย์สิทธิชะนิดหนึ่ง อันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ตามมาตรา ๑๒๙๙ วรรค ๑ บัญญัติว่า การได้มาโดยนิติกรรม ซึ่งทรัพย์สิทธิเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์นั้นไม่บริบูรณ์ เว้นแต่นิติกรรมนั้นจะได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ในคดีนี้ปรากฎว่า มิได้มีการจดทะเบียนสิทธิอาศัยต่อเจ้าพนักงาน จึงไม่เป็นการบริบูรณ์ตามมาตรา ๑๒๙๙

พร้อมกันพิพากษายืน