คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 551/2495

คำพิพากษาที่ให้จำเลยรับไม้ 3 กอง ไปจากโจทก์ โดยให้จำเลยใช้ค่าเสียหายวันละ 30 บาท แก่โจทก์นับจากวันฟ้องจนกว่า จะเอาไม้ไปเสร็จนั้น แม้ค่าเสียหายวันละ 30 บาทตามคำพิพากษาจะมุ่งหมายถึงไม้ 3 กอง แต่ก็ไม่ได้แยกเป็นรายกองไว้ ฉะนั้นแม้จำเลยจะขนไป 2 กองแล้ว คงเหลืออีกกองเดียว จำเลยก็ต้องใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์วันละ 30 บาท เต็มตามคำพิพากษาต่อไปจนกว่าจะขนไม้เสร็ข

คดีนี้ ศาลพิพากษาถึงที่สุดแล้ว มีความตอนหนึ่งว่า "ให้จำเลยที่ ๑ รับไม้ ๑๒๐๐ คิวบิกฟุตกับไม่ฟืน ๖๐ หลาคืนไปจากโจทก์ และเสียค่าเสียหาย ๔๘๐ บาท กับค่าเสียหายวันละ ๓๐ บาทนับต่อจากวันฟ้องจนกว่าจะรับมอบไม้เสร็จให้โจทก์

ต่อมาโจทก์ยื่นคำแถลงว่า จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาแล้วบางส่วน อีกบางส่วนยังไม่ได้ปฏิบัติคือ จำเลยรับไม้ไปไม่หมด ยังเหลือฟืนที่โจทก์อีก ๖๐ กลา โจทก์มีหน้าที่อยู่จนถึงบัดนี้ ค่ารักษาวันละ ๓๐ บาท นับแต่ฟ้องถึงบัดนี้ จำเลยชำระแล้วเพียง ๒๗๑ วัน เป็นเงิน ๘๑๓๐ ยังคงเหลืออีก ๑๘๗ วัน และต่อไปอีก

ศาลชั้นต้นเห็นว่า เมื่อคำนวณสถานที่กองฟืนแล้ว ควรให้จำเลยใช้ค่าเสียหายให้โจทก์เพียงกึ่งหนึ่งคือ วันละ ๑๕ บาท เป็นเงินทั้งหมด ๓๑๖๕ บาท กับค่าเสียหายต่อไปวันละ ๑๕ บาท

โจทก์จำเลย อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์วันละ ๓๐ บาท เป็นเงิน ๕๖๑๐ บาท กับค่าเสียหายต่อไปอีกวันละ ๓๐ บาท ฯลฯ

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้ค่าเสียหายวันละ ๓๐ บาทตามคำพิพากษาจะมุ่งหมายถึงไม้ ๓ กอง แต่ก็ไม่ได้แยกรายกองไว้ ฉะนั้นแม้จำเลยจะได้ขนไม้ไป ๒๓ กอง และไม้ฟืนที่เหลืออยู่นี้ กองอยู่บนที่ดินของผู้อื่น ซึ่งโจทก์อาศัยเช่ากอง ก็ดี จำเลย+++++++ แก้คำพิพากษาซึ่งถึงที่สุดไปแล้ว หาได้ไม่ เมื่อคำพิพากษา+++++ รับผิดเต็มตามคำพิพากษา