คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 552/2502

จำเลยยื่นอุทธรณ์เมื่อพ้นกำหนดระยะเวลายื่นอุทธรณ์และยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นขอให้รับอุทธรณ์ อ้างว่าป่วยศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ไว้ ดังนี้ เป็นการไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 เพราะจำเลยไม่ได้ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลารับอุทธรณ์ไว้ก่อนสิ้นระยะเวลายื่นอุทธรณ์และเหตุที่อ้างว่าป่วยก็ไม่ใช่กรณีที่มีเหตุสุดวิสัย เพราะจำเลยมีทนายแก้ต่างอยู่แล้ว

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานใช้อำนาจและตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริต และยักยอกทรัพย์

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง ให้จำคุก 3 ปีลดฐานรับสารภาพชั้นสอบสวนมีประโยชน์แก่ทางพิจารณาให้ 1 ใน 3 คงจำคุก 2 ปี และให้ใช้เงิน 11,200 บาท 65 สตางค์แก่เทศบาลเมืองกระบี่

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลยตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 210 โดยศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์โดยขยายระยะอุทธรณ์นั้น ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยยื่นอุทธรณ์เมื่อพ้นกำหนดระยะเวลายื่นอุทธรณ์แล้ว และจำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นรับอุทธรณ์ของจำเลยไว้อ้างว่าในระหว่างอายุอุทธรณ์จำเลยป่วยเป็นไข้หวัดและปอดอักเสบทนายได้ร่างอุทธรณ์ให้จำเลยตรวจแล้ว แต่จำเลยตรวจไม่ได้ ศาลชั้นต้นให้จำเลยสาบานตัวรับรองว่าตามที่ยื่นคำร้องเป็นความจริง และสั่งรับอุทธรณ์จำเลยไว้ เป็นการไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 เพราะจำเลยยื่นอุทธรณ์เมื่อพ้นกำหนดระยะเวลายื่นอุทธรณ์ และไม่เป็นกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย เพราะจำเลยมีทนายแก้ต่างแล้ว เป็นความบกพร่องของจำเลยเอง

พิพากษายืน