คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 571/2492

โจทก์ฎีกาขอให้ริบของกลาง อ้างเหตุว่า เพราะเป็นเครื่องมือที่ใช้สำหรับเล่นการพนัน ดังนี้ เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง ซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาปรับจำเลยคนละ 50 บาท โจทก์จะฎีกาต่อไปไม่ได้ เพราะต้องด้วยข้อห้ามตามมาตรา 220 แห่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

(อ้างฎีกาที่ 824/2490)

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันเล่นพนันไพ่ผ่องไทย พนันเอาทรัพย์สินกัน โดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษและริบของกลาง จำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 12 กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 59 ปรับคนละ 50 บาท ของกลางริบ ศาลอุทธรณ์แก้ให้คืนเสื่อ และตะเกียงของกลางให้จำเลยไป นอกนั้นยืนตาม

โจทก์ฎีกาขอให้ริบเสื่อและตะเกียงของกลาง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ฎีกาให้ริบของกลางอ้างเหตุว่า เป็นเครื่องมือใช้สำหรับเล่นการพนันซึ่งเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง และศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาปรับจำเลยคนละ 50 บาท จะฎีกาต่อไปไม่ได้ ต้องด้วยข้อห้ามตามมาตรา 220 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา จึงไม่รับฎีกาโจทก์ไว้พิจารณา

ให้ยกฎีกาโจทก์เสีย