คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 582/2485

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 10 ตุลาคม ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 20 ตุลาคม โจทก์ร้องขอแก้วันกระทำผิด เมื่อศาลสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จสิ้นจดนัดฟังคำพิพากษาแล้ว โดยไม่แสดงเหตุอันควร ศาลไม่อนุญาตให้แก้ได้ อ้างฎีกาที่ 774/2481

โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม จำเลยบังอาจกล่าวถ้อยคำหยาบช้าหมิ่นประมาทนายแสวงซึ่งหน้า และใช้กำลังกายทำร้ายนายแสวง ไม่ถึงบาดเจ็บ ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ ๒๐ ตุลาคมและยื่นคำร้องขอแก้วันกระทำผิดเป็นวันที่ ๒๐ ตุลาคม เมื่อสืบพยานโจทก์จำเลยแล้ว จนให้นัดฟังคำพิพากษาแล้ว ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยได้หลงต่อสู้ จึงไม่อนุญาตให้โจทย์แก้ฟ้องและพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าการที่โจทก์จะขอแก้ฟ้องนั้นต้องชี้แจงให้เป็นที่พอใจศาลว่ามีเหตุอันควร ตามแบบอย่างคำพิพากษาฎีกาที่ ๗๗๔/๒๔๘๑ เมื่อไม่อนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้องแล้ว จึงพิพากษายืน