คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 584/2489

จำเลยทำละเมิดขุดทำนบในที่ของโจทก์ มาทุกปีเป็นเวลา 10 ปีแล้วแต่จำเลยขุดในฤดูเกี่ยวข้าว ถมในฤดูทำนามิได้ทิ้งไว้ ครั้งหลังที่จะเกิดเป็นคดีนี้ จำเลยเพิ่งขุดไปเดือนเศษ โจทก์ก็มาฟ้อง ดังนี้เป็นการกระทำเป็นครั้งคราว จะถือการขุดในครั้งก่อนๆเข้ามาในอายุความไม่ได้ ต้องถือเอาการละเมิดครั้งหลังเป็นเวลาเริ่มต้นของอายุความ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเข้าทำนาเหนือทำนบในที่โจทก์และขุดทำนบทำให้โจทก์เสียหาย ขอให้ศาลแสดงว่าทำนบเป็นของโจทก์ ห้ามอย่าให้จำเลยเกี่ยวข้อง และให้จำเลยถมทำนบคืนสู่สภาพเดิม

จำเลยให้การต่อสู้ว่า ทำนบอยู่ในที่ของจำเลย จำเลยย่อมมีสิทธิทำได้ไม่เป็นการละเมิด และตัดฟ้องว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความ

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยในปัญหาข้อกฎหมายที่จำเลยฎีกา คือ

1. จำเลยคัดค้านว่า ฟ้องโจทก์ขาดอายุความ ข้อนี้ได้ความว่าจำเลยขุดทำนบครั้งหลังนี้แล้วเป็นเวลาเดือนเศษ โจทก์ก็มาฟ้องจึงไม่ขาดอายุความ ที่จำเลยแถลงว่าจำเลยขุดในฤดูเกี่ยวข้าวและถมในฤดูทำนามาทุก ๆ ปี เป็นการต่อเนื่องกันนั้น เห็นว่าเป็นการกระทำเป็นครั้งคราว จะนับอายุความติดต่อกันไม่ได้

2. จำเลยคัดค้านว่า การกระทำของจำเลยไม่เป็นละเมิด ข้อนี้ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อฟังว่าทำนบรายนี้เป็นของโจทก์ การที่จำเลยเข้าขุดและทำให้เขาเสียหาย ก็เป็นการละเมิดโดยไม่มีปัญหา ศาลฎีกาคงพิพากษายืน