คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 610/2505

จำเลยฉีดยาโดยเรียกเงินเป็นค่าจ้างตอบแทนโดยมิชอบด้วยกฎหมาย อันเป็นความผิดตามพ.ร.บ. ควบคุมการประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. 2479 มาตรา 11, 21 นั้นเข็มฉีดยาและสริ้งสำหรับฉีดยาไม่ใช่สิ่งที่ใช้ในการกระทำความผิด จึงมิใช่ทรัพย์สินอันจะพึงริบตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 (1)

โจทก์ฟ้อง และจำเลยสารภาพ ว่า จำเลยทำการฉีดยาโดยเรียกค่าจ้าง โดยมิชอบด้วยกฎหมายเจ้าพนักงานจับได้พร้อมด้วยเข็มฉีดยา ๓ เล่น สริ้งสำหรับฉีดยา ๑ ชุด

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมการประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. ๒๔๗๙ มาตรา ๑๑, ๒๑ ให้ลงโทษปรับแต่ของกลางไม่ริบ ให้คืนจำเลย

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่าของกลางเป็นเครื่องมือที่จำเลยใช้ในการกระทำผิด ศาลมีอำนาจที่จะริบได้ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓

ศาลฎีกาเห็นว่า การฉีดยา ไม่ใช่เป็นการกระทำที่เป็นความผิดในตัวเองเสมอไป จะเป็นความผิดก็ต่อเมื่อกระทำโดยมิได้ขึ้นทะเบียนรับใบอนุญาต ทั้งได้ กระทำเพื่อหาประโยชน์สินจ้างหรือบำเหน็จกับยังมีข้อยกเว้นอย่างอื่นอันไม่ถือเป็นความผิดอีกด้วย แม้ผู้ที่มิได้ขึ้นทะเบียนรับใบอนุญาต ถ้าฉีดยาโดยไม่หาประโยชน์ดังที่กฎหมายบัญญัติไว้ก็ไม่เป็นความผิด การที่จำเลยใช้เข็มและสริ้งฉีดยา จึงมิใช่เป็นการใช้สิ่งเหล่านั้น กระทำความผิด หากแต่เป็นความผิดขึ้นก็โดยมิได้ขึ้นทะเบียนและเรียกเอาประโยชน์ ของกลางจึงมิใช่ทรัพย์ สินอันจะพึง ริบตาม บทกฎหมายที่กล่าวแล้ว