คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 617/2492

ในคดีอาญา เมื่อดำเนินการพิจารณาสืบพะยานโจทก์ได้ 1 ปาก ปรากฎว่าโจทก์มีอายุเพียง 15 ปี ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ศาลมีอำนาจสั่งกำหนดให้แก้ไขข้อบกพร่องเสียให้บริบูรณ์ได้ตามที่เห็นสมควร ทั้งนี้โดยอาศัย ป.ม.วิ.อาญา มาตรา 15 ประกอบกับ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 56 กรณีไม่มีเหตุจะให้ศาลยกฟ้อง.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาททำร้ายร่างกาย และทำอนาจาร จำเลยปฏิเสธ ศาลชั้นต้นไต่สวน สั่งคดีมีมูล แล้วดำเนินการพิจารณาสืบพะยานโจทก์ได้ ๑ ปาก จำเลยยื่นคำร้องว่าโจทก์มีอายุเพียง ๑๕ ปี ยังไม่บรรลุนิติภาวะ จะดำเนินคดีไม่ได้ ขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นสั่งให้เพิกถอนการพิจารณา และให้โจทก์เริ่มดำเนินคดีเข้ามาใหม่ตามกฎหมาย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ในกรณีที่ปรากฎความบกพร่องในความสามารถของโจทก์ ศาลมีอำนาจที่จะสั่งกำหนดให้แก้ไขข้อบกพร่องเสียให้บริบูรณ์ได้ตามที่เห็นสมควร ทั้งนี้โดยอาศัย ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕ ประกอบกับ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๕๖ กรณีไม่มีเหตุจะให้ยกฟ้อง

พิพากษายืน.