คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 618/2497

ขณะเกิดเหตุจำเลยเมาสุรา อาวุธที่จำเลยใช้แทงเป็นมีดลักษณะโตเล็กอย่างไรไม่ปรากฎ เกิดเหตุเวลากระทันหัน จำเลยได้แทงผู้ตายเพียงทีเดียวเท่านั้น หากไปถูกที่สำคัญผู้ตายจึงถึงแก่ความตาย ดังนี้จำเลยย่อมมีความผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา ( อ้างฎีกาที่ 483/2494 )

โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙,๖๓,

นายสมจำเลยให้การว่า ผู้ตายกับพวกได้ไล่ทำสัญญาร้ายนายสมจำเลยๆ ใช้มีดปลายแหลมแกว่งไปทางข้างหลัง บังเอิญมีดถูกผู้ตายที่ท้อง หามีเจตนาฆ่าผู้ตายไม่ นายเขียดต่อสู้อ้างฐานที่อยู่

ศาลชั้นต้นฟังว่า นายสมจำเลยได้ใช้มีดแทงนายนาคผู้ตาย และนายเขียดจำเลยใช้ขวดตีศีร์ษะผู้ตาย แต่จำเลยทั้งสองไม่ได้สมคบและไม่มีเจตนาฆ่าผู้ตาย พิพากษาจำคุกจำเลยที่ ๑, ๕, ปีตามมาตรา ๒๕๑ จำคุกนายเขียดจำเลยที่ ๒,๑, ปีตามมาตรา ๒๕๔ ข้อหานอกจากนี้ยก ของกลางริบ

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์แก้ว่านายสมจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๕ ปี นอกนั้นยืนตาม

นายสมจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ในขณะเกิดเหตุนายสมจำเลยเมาสุราและอาวุธที่จำเลยใช้แทงเป็นมีดลักษณะโตเล็กอย่างไรไม่ปรากฎ เหตุเกิดเวลากระทัหันจำเลยแทงเพียงทีเดียวเท่านั้น หากไปถูกที่สำคัญนายนาคจึงถึงแก่ความตาย คดียังไม่พอชี้ขาดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๕๑ จำคุก ๕ ปี