คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 619/2497

จำเลยกับพวกพากันตามโคของผู้อื่นที่หายไป พบผู้ตายเชือดโคอยู่ ผู้ตายวิ่งหนี จำเลยไล่ตามและเกิดทำร้ายกันขึ้นผู้ตายถูกแทง 3 แห่ง ถูกตี 2 แห่ง จำเลยคนหนึ่งมีแผลที่ศีรษะโลหิตไหลเช่นนี้จะถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตายยังไม่ถนัด ความผิดของผู้ตายเข้าอยู่ในมาตรา 251

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันทำร้ายนายมี ถึงแก่ความตายโดยเจตนา

นายพันจำเลยให้การว่า แทงนายมี เพราะนายมี จะใช้มีดแทงขณะที่จะจับนายมีในข้อหาฐานลักโค นายสุขและนายจันจำเลยว่าไม่ได้สมคบด้วย

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยคนละ 15 ปี ตามมาตรา 249

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าให้ยกฟ้องเฉพาะคดีนายสุขและนายจันจำเลย นอกนั้นยืน

โจทก์และนายพันจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยกับพวกพากันตามโคของนายพรมมาที่หายไปพบนายมีผู้ตายเชือดโคอยู่ ผู้ตายวิ่งหนี จำเลยทั้ง 3 วิ่งไล่ตามแล้วเกิดทำร้ายกันขึ้น ปรากฏว่าผู้ตายมีแผลถูกแทง 3 แห่ง ที่ชายโครงที่ลิ้นปี่ และใต้รักแร้ และถูกตี 2 แห่ง ที่หน้าแข้งและที่หูนายสุขจำเลย มีแผลที่ศีรษะเลือดไหล เช่นนี้จะถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่ายังไม่ถนัด ความผิดของจำเลยเข้าอยู่ในมาตรา 251 จะว่ากระทำโดยป้องกันไม่ได้ เพราะจำเลยอยู่ด้วยกัน 3 คนและมีพวกตามมาอีก 10 กว่าคน

พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา 251 จำคุกนายพันจำเลย 7 ปี นายสุขและนายจันจำเลยคนละ 3 ปี