คดีมาสู้ศาลฎีกาเฉพาะการสั่ง ให้นับโทษจะให้นับโทษต่อหรือไม่ให้ต่อ โจทก์ฟ้องจำเลยรับสารภาพ ได้ความว่า จำเลย ทำร้ายร่างกายนายทีมมีบาดเจ็บ ปรากฎว่าจำเลยเป็นคน ๆ เดียวกับจำเลยในคดีอาญาเลขแดงที่ ๑๓๓/๒๔๙๔ ศาลจังหวัด กำแพงเพ็ชร คดีนั้นจำเลยต้องหาว่าปล้นทรัพย์ ถูกศาลจำคุก ๗ ปี ขณะที่ให้การรับนี้จำเลยต้องโทษอยู่ โจทก์ขอให้ลงโทษ จำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๔ และขอให้นับโทษต่อจากคดีอาญาแดงดังกล่าว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยตามฟ้อง แต่ไม่นับโทษต่อให้ อ้างว่าเพราะคดีที่กล่าวยังไม่ถึงที่สุด.
โจทก์อุทธรณ์,
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้นับโทษจำเลยต่อจากคดีแดงที่กล่าวข้างต้น
จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีใดเกิดก่อนคดีใดเกิดหลังไม่ข้อข้องในการให้นับโทษต่อ และข้อที่คดียังไม่ถึงที่สุด ก็ทำนองเดียวกัน ไม่ขัดข้องในการให้นับโทษต่อ ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยต้องโทษอยู่ในคดีแดงที่ ๑๓๓/๒๔๙๔ เมื่อเป็นดังนี้ ก็ชอบที่จะ ให้นับโทษต่อถ้าภายหน้า เมื่อคดีแดงที่ ๑๓๓/๒๔๙๔ ถึงที่สุด กลับปรากฎว่าจำเลยไม่มีโทษก็นับต่อไม่ได้ เป็นที่รู้ได้อยู่แล้ว
จึงพิพากษายืน.