คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 626/2493

การที่จำเลยเอาใบไม้เบื่อเมาปนในไข่ทอดให้เจ้าทุกข์กินจนมีอาการวิงเวียนคลื่นไส้เจ้าทุกข์คนหนึ่งซึ่งเป็นเด็กไม่ได้สติคล้ายเป็นบ้า อยู่ 15 ชั่วโมงจึงหาย ดังนี้นับว่าถึงวิกลจริต ต้องตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254

ความว่า จำเลยเอาใบไม้เบื้อเมาผสมในไข่ทอดให้เจ้าทุกข์กินกินแล้วมีอาการวิงเวียนศรีษะคลื่นไส้ สำหรับ ด.ช. บ. ไม่ได้สติคล้ายเป็นบ้าอยู่ 15 ชั่วโมงจึงหายโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยผิดตามฟ้อง ให้จำคุก 4 เดือนโดยลดกึ่งหนึ่งแล้ว

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ยังไม่นับว่าถึงบาดเจ็บทุพพลภาพหรือวิกลจริตตามมาตรา 254 หากจะผิดตามมาตรา 198 แต่โจทก์ไม่ประสงค์จะให้ลงโทษจำเลย จะลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรค 3 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เป็นการที่จำเลยมีเจตนาทำร้ายต่อเจ้าทุกข์โดยตรง และเจ้าทุกข์ได้รับผลการกระทำของจำเลยดังกล่าว นับว่าถึงวิกลจริตตามมาตรา 254

พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น