โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานเป็นผู้ก่อให้จำเลยที่ 2 กับพวกอีก 3 คน กระทำความผิดโดยจำเลยที่ 1 ใช้จำเลยที่ 2กับพวกฆ่านายบุญรอดเด็กหญิงสุวรรณ นายบุญธรรมและนายสง่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อนและจำเลยที่ 2 กับพวกได้ร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงนายบุญรอดและเด็กหญิงสุวรรณถึงแก่ความตายนายบุญธรรมถูกกระสุนปืนตรงอวัยวะที่ไม่สำคัญและกระสุนปืนไม่ถูกนายสง่าคนทั้งสองจึงไม่ถึงแก่ความตาย อันเป็นการพยายามฆ่าคนทั้งสองและฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยที่ 2 ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา288, 289, 80, 83, 84 และตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยที่ 2 มีความผิดฐานฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 รวม 2 กระทง แต่ละกระทงให้จำคุกตลอดชีวิตและฐานพยายามฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อน 2 กระทงจำคุกกระทงละ 25 ปี ให้ลงโทษจำคุกตลอดชีวิตเพียงสถานเดียวข้อหาอื่นให้ยกและยกฟ้องจำเลยที่ 1
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 จำคุก 25 ปี
โจทก์และจำเลยที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่าปัญหาว่าการกระทำความผิดของจำเลยที่ 2 เป็นการกระทำโดยไตร่ตรองไว้ก่อนหรือไม่ เห็นว่าการที่จำเลยที่ 2 เกิดทะเลาะโต้เถียงกับนายบุญธรรมผู้เสียหายนานประมาณ 2 นาทีย่อมทำให้จำเลยที่ 2 โกรธแล้วไปชักชวนพรรคพวกอีก 2 คนมาร่วมกันกระทำความผิดโดยใช้เวลาเพียง 2 นาทีจึงเป็นระยะเวลากระชั้นชิดและกะทันหันโดยไม่ปรากฏว่าจำเลยที่ 2 กับพวกคบคิดตระเตรียมการฆ่ามาก่อนแต่อย่างใดจะถือเอาเป็นการฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อนไม่ได้
พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยที่ 2 มีความผิดฐานร่วมกันฆ่าผู้อื่นรวม 2 กระทงและพยายามฆ่าผู้อื่นรวม 2 กระทงลงโทษฐานร่วมกันฆ่าผู้อื่นกระทงละ 25 ปีฐานพยายามฆ่าผู้อื่นกระทงละ 5 ปีรวม 10 ปีเมื่อรวมโทษทุกกระทงแล้วให้ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด50 ปีนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.