คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 64/2494

การที่ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์ที่ไม่มาศาลตามนัดและไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติมนั้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 196 หาใช่กรณีที่เข้าตามบทบัญญัติ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 18 หรือ 24 ไม่.

ศาลอุทธรณ์สั่ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งไม่รับอุทธรณ์ คู่ความฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์นี้ได้

คดีนี้ ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์ที่ไม่มาศาลตามนัดและไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติม โจทก์อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์

โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งต่อศาลอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย เป็นอุทธรณ์คำสั่งที่ต้องห้ามตามวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๖ ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง

โจทก์ฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลอุทธรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์และไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติมนี้ เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๙๖ หาใช่กรณีที่เข้าตามบทบัญญัติแห่งวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๑๘ หรือ ๒๔ ไม่

จึงพิพากษายืนตามคำสั่งศาลอุทธรณ์