คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 641/2496

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงว่านาและสวนพิพาท ซึ่งเป็นของผู้ตายตกเป็นมรดกแก่โจทก์ ผู้เป็นป้า

จำเลยให้การว่า จำเลยเป็นผู้รับมรดก เพราะผู้ตายเป็นบุตรจำเลยแต่มารดาผู้ตายซึ่งเป็นภรรยาจำเลยนั้น ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน จำเลยจึงขอให้ถือว่าเป็นฟ้องแย้ง ขอให้ศาลพิพากษาแสดงว่าผู้ตายเป็นบุตรจำเลยดังนี้วินิจฉัยว่าฟ้องแย้งเป็นคนละส่วนจากฟ้องเดิม ศาลย่อมไม่รับเป็นฟ้องแย้ง

จำเลยยื่นคำให้การในชั้นแรกว่า นาและสวนพิพาทอันตกเป็นมรดกนั้น เป็นของผู้ตาย ภายหลังยื่นคำให้การเพิ่มเติมว่า นาและสวนพิพาทเป็นของมารดาผู้ตาย จำเลยครอบครองมาตั้งแต่มารดาผู้ตายตาย ดังนี้ ขัดกับคำให้การเดิม ศาลย่อมไม่อนุญาตให้เพิ่มเติมคำให้การเช่นนี้

โจทก์ฟ้องว่า นาและสวนเป็นของเด็กหญิงทองใบ เด็กหญิงทองใบตาย โจทก์เป็นป้า จึงได้รับมรดก แต่จำเลยกลับจะรับมรดกนาและสวนโจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่า นาและสวนเป็นมรดกได้แก่โจทก์

จำเลยให้การว่า นาและสวนเป็นของเด็กหญิงทองใบ เด็กหญิงทองใบตาย จำเลยเป็นบิดา จึงเป็นผู้รับมรดก ต่อมาจำเลยยื่นคำให้การเพิ่มเติมกล่าวว่า นาและสวนเป็นของนางไขมารดาเด็กหญิงทองใบ นาและสวนจำเลยครอบครองมาตั้งแต่นางไขตาย อนึ่งจำเลยขอให้ถือคำให้การฉบับแรกเป็นฟ้องแย้ง ขอให้ศาลพิพากษาว่าเด็กหญิงทองใบเป็นบุตรจำเลย

ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฟ้องแย้งไม่เกี่ยวกับฟ้องเดิม ไม่รับไว้ส่วนคำให้การเพิ่มเติมขัดกับคำให้การเดิม ไม่อนุญาตให้เพิ่มเติม

ส่วนข้อเท็จจริง ฟังตามที่รับกันในรายงานพิจารณาว่านาและสวนเป็นของเด็กหญิงทองใบ เด็กหญิงทองใบเป็นบุตรนางไข นางไขเป็นภรรยาจำเลยแต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส เพราะฉะนั้นเด็กหญิงทองใบจึงไม่ใช่บุตรอันชอบด้วยกฎหมายของจำเลย จำเลยไม่มีสิทธิรับมรดก พิพากษาให้นาและสวนเป็นของโจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องแย้งเป็นคนละส่วนจากฟ้องเดิม ไม่เป็นฟ้องแย้ง ส่วนเรื่องคำให้การนั้น ชั้นต้นจำเลยรับว่านาและสวนเป็นของเด็กหญิงทองใบ แล้วเพิ่มเติมว่าเป็นของจำเลย เช่นนี้ ศาลชั้นต้นไม่รับชอบแล้ว ฯลฯ

คงพิพากษายืน