คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 644/2493

เมื่อศาลล่างทั้งสองเห็นต้องกันว่า เครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันอย่างใดไม่ควรริบโจทก์ฎีกาว่าเป็นของควรริบตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27(1) นั้น เป็นการคัดค้านดุลพินิจของศาลเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงต้องห้าม

โจทก์หาว่าจำเลยสมคบกันเล่นการพนันไพ่ผ่องจีนโดยไม่รับอนุญาต จำเลยรับสารภาพมีปัญหามาสู่ศาลฎีกาเฉพาะแต่ข้อให้ริบของกลาง คือ โต๊ะสำหรับรองในการเล่นโดยเฉพาะ 1 โต๊ะ เก้าอี้นั่งสำหรับเล่น 6 ตัว และตะเกียงหลอดจุดในการเล่น 1 ดวง ซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นต้องกันว่า ไม่ควรริบโดยไม่ใช่เครื่องมือที่ใช้ในการเล่นโดยเฉพาะ และศาลอุทธรณ์เห็นว่า ศาลมีอำนาจใช้ดุลพินิจจะริบหรือไม่ก็ได้

โจทก์ฎีกาว่า ของกลาง 3 สิ่งนี้เป็นของกลางเป็นของควรริบตามกฎหมายอาญา มาตรา 27(1)

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฎีกาโจทก์ก็ยอมรับว่าเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันเป็นของควรริบตามกฎหมายอาญา มาตรา 27(1) ซึ่งหมายความว่า ศาลอาจใช้ดุลพินิจให้ริบหรือไม่ก็ได้ ฎีกาโจทก์จึงเป็นการคัดค้านดุลพินิจของศาล นับว่าเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

ให้ยกฎีกาโจทก์