คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 650/2490

ขึ้นค่าเช่าเคหะอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติ 2486 นั้นแม้ใช้พระราชบัญญัติ 2489 แล้ว ก็ลงโทษได้ตามพระราชบัญญัติ 2486ซึ่งมีโทษเบากว่าได้ โดยกรณีต้องด้วยกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 8

โจทก์หาจำเลยรับว่า ได้ขึ้นค่าเช่าเคหะจาก 30 บาทเป็น 45 บาทโดยมิได้รับอนุญาตคณะกรรมการ แต่จำเลยต่อสู้ว่าเหตุเกิดระหว่างใช้พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2486 ซึ่งถูกยกเลิกแล้วโดยพระราชบัญญัติ 2489 สิทธิฟ้องคดีจึงระงับ

ศาลแขวงธนบุรีเห็นว่า พระราชบัญญัติ 2486 ถูกยกเลิกแล้วจะนำมาลงโทษจำเลยก็ขัดต่อกฎหมายอาญา มาตรา 7 จะลงโทษตามพระราชบัญญัติ 2489 ก็ขัดกฎหมายอาญา มาตรา 8 เพราะพระราชบัญญัติ 2489 มีโทษหนักกว่า จึงพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติ2486 มาตรา 7, 16

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความผิดฐานขึ้นค่าเช่าโดยมิได้รับอนุญาตไม่เคยถูกยกเลิกในขณะใดเลย เป็นแต่กฎหมายที่ใช้อยู่มีโทษต่างกัน กรณีเข้ากฎหมายอาญา มาตรา 8 อันเสมือนหนึ่งบทยกเว้นของมาตรา 7 จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์