คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 662/2491

การที่ตกลงกันเอาดอกเบี้ยจำนองที่ค้างชำระมาทำบันทึกเป็นสัญญาจำนอง เป็นรับต้นเงินเพิ่มขึ้นนั้น มีผลทำให้หนี้ดอกเบี้ยเดิมระงับ กลายเป็นหนี้เงินขึ้นใหม่ ตามประมวลกฎหมายแพ่ง มาตรา 655 ซึ่งมีอายุความ 10 ปี

ได้ความว่า โจทก์จำเลยตกลงกันคิดดอกเบี้ยในหนี้จำนองที่นาที่จำเลยค้างอยู่ ๖๐๐ บาท จำเลยไม่มีเงิน และได้ทำหนังสือให้โจทก์โดยบันทึกท้ายสัญญาจำนองว่า ได้มาขึ้นเงินจากโจทก์ ๖๐๐ บาท จำเลยไม่ใช้ โจทก์จึงนำมาฟ้องว่าจำเลยกู้เงินโจทก์ไป ๖๐๐ บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ย จำเลยให้การว่า ต้นเงินที่โจทก์นำมาห้อง เป็นดอกเบี้ยหนี้จำนองที่ดิน และตัดฟ้องว่า คดีขาดอายุความแล้ว

ศาลชั้นต้นเห็นว่า การทำบันทึกเป็นการขึ้นเงินนั้น เป็นการรับสภาพหนี้ มีผลให้อายุความสดุดหยุดลง ตั้งต้นนับใหม่ตั้งแต่วันทำบันทึก เมื่อถึงวันฟ้องเกิน ๕ ปี คดีขาดอายุความแล้ว พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ เห็นว่าการทำบันทึกเป็นการแปลงหนี้ใหม่ คดีไม่ขาดอายุความ พิพากษากลับ ให้จำเลยใช้เงินโจทก์ตามฟ้อง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่โจทก์จำเลยตกลงกันเอาดอกเบี้ยรายจำนอง ทำหนังสือเป็นรับต้นเงินเพิ่มขึ้นนั้น มีผลให้หนี้ดอกเบี้ยเดิมระงับไป กลายเป็นหนี้ต้นเงินขึ้นใหม่ ตาม ป.พ.พ.มาตรา ๖๕๕ จึงมีอายุความ ๑๐ ปี พิพากษายืน