คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 689/2502

ผู้ว่าคดีฟ้องจำเลยฐานลักทรัพย์หรือรับของโจรต่อศาลแขวงจำเลยรับสารภาพฐานรับของโจร ศาลแขวงสั่งคดีมีมูลเฉพาะข้อหาฐานรับของโจร อัยการฟ้องจำเลยต่อศาลอาญาฐานลักทรัพย์หรือรับของโจร ศาลอาญาสั่งประทับฟ้องฐานรับของโจร จำเลยรับสารภาพ โจทก์ จำเลยแถลงไม่ติดใจสืบพยาน ศาลอาญาพิพากษาลงโทษจำเลยฐานรับของโจร โจทก์จะอุทธรณ์ฎีกาขอให้ประทับฟ้องฐานลักทรัพย์ ังนี้ ผลของคดีจำเลยย่อมรับโทษฐานรับของโจรตามความประสงค์ของโจทก์แล้ว คดีไม่เป็นประโยชน์แก่โจทก์อย่างใด จึงยังไม่มีความจำเป็นที่จะวินิจฉัยฎีกาของโจทก์

คดีนี้ผู้ว่าคดีฟ้องจำเลยฐานลักทรัพย์หรือรับของโจรต่อศาลแขวงธนบุรี จำเลยรับสารภาพฐานรับของโจร ศาลแขวงธนบุรีสั่งคดีมีมูลเฉพาะข้อหาฐานรับของโจร พนักงานอัยการเห็นว่า ความผิดฐานลักทรัพย์เป็นข้อเท็จจริงอันเกี่ยวกันกับความผิดฐานรับของโจรพนักงานอัยการจึงฟ้องจำเลยฐานลักทรัพย์เพิ่มอีกฐานหนึ่ง ต่อศาลอาญา ศาลอาญาสั่งประทับฟ้องเฉพาะความผิดฐานรับของโจร ส่วนความผิดฐานลักทรัพย์ไม่รับฟ้อง

จำเลยให้การรับสารภาพว่า ได้รับทรัพย์ของกลางรายนี้ไว้โดยรู้ว่าได้มาจากการลักทรัพย์จริง

โจทก์ จำเลย ไม่สืบพยาน

ศาลอาญา พิพากษาจำคุกจำเลย 9 เดือน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357,78

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งให้ศาลอาญาประทับรับฟ้องฐานลักทรัพย์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้จำเลยรับสารภาพฐานรับของโจร โจทก์จำเลยไม่ติดใจสืบพยาน ผลของคดี คือ จำเลยรับโทษฐานรับของโจรสมความประสงค์ของโจทก์แล้ว โจทก์อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมาจึงไม่เป็นประโยชน์สำหรับคดีนี้

พิพากษายืน