คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 69/2489

เมื่อการสอบสวนครั้งแรก เจ้าพนักงานสอบสวนได้แจ้งให้จำเลยทราบแล้วว่าคำให้การอาจใช้ยันเขาได้ และจำเลยปฏิเสธเมื่อมีการสอบสวนเพิ่มเติมอีกเจ้าพนักงานไม่จำต้องปฏิบัติการนั้นซ้ำอีก หากจำเลยให้การรับสารภาพในการสอบสวนเพิ่มเติมก็ฟังประกอบการลงโทษจำเลยได้ เพราะมาตรา 134 มิได้บังคับให้ปฏิบัติทุกครั้ง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยรวม ๗ คนปล้นทรัพย์นายหลีเจียวไปรวมราคา ๘๖๙ บาท ๕๐ สตางค์ ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้ง ๔ คนฐานปล้น

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลดฐานปราณีตาม ม.๕๙ ให้แก่จำเลยที่ ๑,๒,๓ คงจำคุกคนละ ๕ ปี จำเลยที่ ๔ ให้ปล่อยตัวไป นอกนั้นยืนตาม

จำเลยทั้ง ๓ ฎีกาขอให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่จำเลยค้านว่าคำรับชั้นสอบสวนเพิ่มเติมมิได้แจ้งข้อหาให้จำเลยทราบ จะฟังคำรับมายันจำเลยไม่ได้นั้น ข้อนี้ปรากฎว่าเมื่อสอบสวนจำเลยครั้งแรกพนักงานสอบสวนได้ปฏิบัติถูกต้องชอบด้วยวิธีพิจารณาแล้ว ไม่จำต้องปฏิบัติการนั้นซ้ำอีก เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวเนื่องกันมา ผู้ถูกสอบสวนก็เป็นบุคคลเดียวกันได้ทราบเรื่องมาแต่แรกแล้ว วิธีพิจารณาก็มิได้บังคับให้ปฏิบัติทุกครั้ง ในที่สุดศาลฎีกาพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๔ คนตาม ม.๓๐๑ ลดโทษจำเลยที่ ๑,๒,๓ คงจำคุกคนละ ๗ ปี นอกนั้นยืน