คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 695/2490

เช่ากันและมีการเลิกสัญญาเช่าโดยชอบ ก่อนใช้พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 แล้ว ย่อมนำพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 และ 2490 ไปใช้บังคับไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่เช่า

จำเลยให้การว่าได้เช่าเป็นที่อยู่อาศัยเป็นส่วนใหญ่ย่อมได้รับความคุ้มครอง พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2486-2488 และ 2489

ศาลชั้นต้นงดสืบพยาน และพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์ เห็นว่าที่ศาลชั้นต้นงดสืบพยานไม่ให้คู่ความนำสืบข้อเท็จจริงในประเด็นสำคัญไม่ชอบ และคดีนี้เป็นการเช่าและบอกเลิกการเช่าในระหว่างในพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2486 และ 2488 ฉะนั้นจะนำพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 ไปใช้บังคับคดีไม่ได้ จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ดำเนินการพิจารณาพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกามีใจความว่า เวลานี้มีพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 ออกมาคุ้มครองผู้เช่าให้ได้รับผลแล้ว

ศาลฎีกาเห็นว่าพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 ไม่มีผลบังคับย้อนถอยหลัง จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์