คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 702/2499

โจทก์นำเจ้าพนักงานรังวัดแบ่งแยกโฉนดจำเลยซึ่งมีที่ดินติดต่อได้ ฟ้องคัดค้านและว่าจะขอรอสอบเขตเสียก่อน แต่แล้วก็ไม่จัดการอย่างไร โจทก์ร้องขอรังวัดครั้งที่สองก็ไปคัดค้านอีก จึงเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหาย ต้องรับผิดฐานละเมิด

โจทก์จะแบ่งที่ดินขายใช้หนี้จำนอง จำเลยคัดค้านการแบ่งแยกโฉนด เป็นเหตุให้โจทก์ต้องเสียดอกเบี้ยจำนองนานขึ้น แต่โจทก์ละเลยมิได้บอกให้จำเลยรู้ถึงเสียค่าเสียหายอันผิดปกตินี้จึงนับว่าเป็นความผิดของโจทก์ประกอบอยู่ด้วย ศาลย่อมอาศัยพฤติการณ์นั้นประมาณกำหนดลดหย่อนค่าเสียหายลงได้ตามที่เห็นสมควร

บิดาไปคัดค้านการรังวัดที่ดินแทนบุตรอันเป็นการละเมิดผู้อื่น บุตรย่อมต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนร่วมด้วย.

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นเจ้าของที่ดินซึ่อยู่ติดต่อกับที่ดินจำเลยที่ ๒,๓ โจทก์ประสงค์จะแบ่งแยกโฉนดเพื่อขายใช้หนี้จำนอง ๓๕,๐๐๐ บาท จำเลยที่ ๑ ในฐานะส่วนตัวและผู้แทนโดยชอบธรรมของจำเลยที่ ๒,๓ รู้อยู่แล้วว่าโจทก์จะขายที่ดินเอาเงินชำระหนี้ มิฉะนั้นจะต้องเสียดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น กลับแกล้งโต้แย้งเขตที่ดินรวมสองครั้ง โจทก์เสียหายค่ารังวัดสองคราว ๒๕๕.๓๗ บาท กับดอกเบี้ยจำนวง ๓,๕๐๐ บ. ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยถือเขตตามแผนที่หลังโฉนด และใช้ค่าเสียหาย

จำเลยว่าคัดค้านการรังวัดเพราะโจทก์นำรังวัดรุกล้ำที่จำเลย ๆ ไม่เคยทราบเรื่องโจทก์ต้องเสียดอกเบี้ย จำเลยคัดค้านตามสิทธิจึงไม่ต้องใช้ค่ารังวัดหรือดอกเบี้ยเพราะเป็นค่าเสียหายห่างไกล

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่ภายในเส้นสีแดงในแผนที่พิพาทเป็นของโจทก์ ใ้หจำเลยใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ ๓๗๕๕.๓๗ บาท

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่าแนวเขตที่ดินโจทก์ตามที่ศาลล่างฟังต้องกันมานั้นถูกแล้ว ส่วนเรื่องค่าเสียหายนั้นเห็นว่าจำเลยไปคัดค้านครั้งแรกแล้วขอรอสอบเขตก่อน แต่จำเลยไม่จัดการอย่างไร เมื่อรังวัดใหม่จำเลยก็คัดค้านอีก เป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดเสียหายในการรังวัดนั้นศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยควรรับผิดชอบชดใช้เฉพาะการรังวัดครั้งหลังเป็นเงิน ๑๑๐ บาทเท่านั้น ส่วนเรื่องดอกเบี้ยจำนองเห็นว่าโจทก์ละเลยไม่บอกกล่าวให้จำเลยรู้ถึงความเสียหายอันผิดปกติซึ่งจำเลยไม่อาจจะรู้ได้เช่นนี้ นับเป็นความผิดของโจทก์ประกอบอยู่ด้วยตาม ป.พ.พ. ม.๔๔๒,๒๒๓ ศาลฎีกาจึงกำหนดค่าสินไหมทดแทนให้เป็นเงิน ๒,๐๐๐ บ. พิพากษาแก้ว่าให้จำเลยใช้ค่าเสียหายทั้งสิ้น ๒,๑๑๐ บาท.