คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 710/2491

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำให้ผู้ต้องหาหลบหนีโดยประมาทโดยไม่ได้ใส่กุญแจมือ และเครื่องจำจองพันธนาการ เมื่อจำเลยปฏิเสธ โจทก์มีหน้าที่ต้องนำสืบให้สมฟ้องว่า เหตุที่ผู้ต้องหาหลบหนีไปนั้น เพราะจำเลยไม่ได้ใส่กุญแจมือและเครื่องจำจองพันธนาการ เมื่อโจทก์นำพยานมาสืบไม่สมฟ้อง ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๑๖๙ โดยกล่าวว่า ทางการให้จำเลยนำนายประสาท ผู้ต้องหาไปส่งจังหวัดพระนคร จำเลยบังอาจควบคุมนายประสาทโดยความประมาณละเลยไม่ระวังตามสมควร โดยจำเลยไม่ใส่กุญแจมือและเครื่องจำจองพันธนาการแต่อย่างใด เป็นเหตุให้นายประสาทหลบหนี่ จำเลยที่ ๑ ให้การปฏิเสธ จำเลยที่ ๒ รับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้งสองตามฟ้อง

จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๑

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ กระทำให้นายประสาทผู้ต้องหาหลบหนี้โดยประมาท โดยไม่ได้ใส่กุญแจมือและเครื่องจำจองพันธนาการแต่อย่างใด จำเลยที่ ๑ ให้การปฎิเสธ โจทก์มีหน้าที่นำสืบให้สมฟ้องว่าเหตุที่นายประสาทผู้ต้องหาหลบหนีไปนั้น เพราะจำเลยที่ ๑ ไม่ได้ใส่กุญแจมือและเครื่องจำจองพันธนาการแต่อย่างใด เมื่อโจทก์ไม่นำพยานมาสืบให้สมฟ้อง ลงโทษจำเลยที่ ๑ ไม่ได้

พิพากษายืน