คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 723/2493

จำเลยมีที่ดินเปล่ามาอ้างในคำร้องขอประกันตัวจำเลยต่อศาลว่า มีสวนผลไม้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังต้องกนว่าจำเลยแจ้งความเท็จ จำคุกจำเลย 3 เดือน ดังนี้เป็นการฟังข้อเท็จจริง ฎีกาจำเลยต้องห้าม

โจทก์หาว่า จำเลยเอาความที่รู้อยู่ว่าเป็นเท็จมาแจ้งต่อผู้พิพากษาเพื่อขอประกันตัวจำเลย โดยกล่าวอ้างในคำร้องว่า จำเลยมีที่ดินสวนผลไม้ ๑ แปลงเป็นหลักประกัน ความจริงจำเลยมีที่ดินแต่ไม่ใช่สวนผลไม้ และความกว้างยาวของที่ดินไม่ถูกต้องดังที่แจ้ง ขอให้ลงโทาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๑๘ จำเลยรับสารภาพไม่ขอต่อสู้ ขอลดหย่อนโทษและขอให้รอการลงอาญา

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย ๓ เดือนตาา ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๑๘ โดยลดกึ่งหนึ่งแล้ว และไม่รอการลงอาญา

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยมีแต่ที่ดินมาแสดงว่าเป็นสวนผลไม้ อาจทำให้ผู้สั่งประกันหลงเชื่อในราคาได้ พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยยื่นคำร้องว่า ตนมีสวนผลไม้ แต่ความจริงไม่มี มีแต่ที่ดินเปล่า ศาลเดิม และศาลอุทธรณ์จึงฟังว่าจำเลยแจ้งความเท็จตามข้อหานั้น เป็นการฟังข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกาตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๒๑๘

ให้ยกฎีกาจำเลย