คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 730/2496

โจทก์ฟ้องว่า ได้เข้าหุ้นทำป่าไม้กับจำเลยเป็นเงิน10,000 บาทต่อมาสามีโจทก์บอกล้างนิติกรรมเข้าหุ้นรายนี้และโจทก์ขอคืนเงินค่าหุ้นจำเลยยอมคืนและผ่อนชำระแล้ว 1,500 บาท ที่เหลือ 8,500 บาทขอผัดชำระวันหลังแล้วในที่สุดไม่ยอมชำระจึงขอให้ศาลบังคับ

จำเลยปฏิเสธว่าสามีโจทก์มิได้บอกล้างนิติกรรมเข้าหุ้นส่วน แต่รับว่าได้คืนเงินค่าหุ้นให้ 1,500 บาทจริงเพราะสำคัญผิด คิดว่ามีอำนาจคืนได้โดยไม่ต้องให้หุ้นส่วนทั้งหมดยินยอม ดังนี้ ประเด็นในข้อที่สามีโจทก์บอกล้างนิติกรรมหรือไม่ไม่ใช่ข้อแพ้ชนะ ประเด็นคงมีเพียงว่าจำเลยได้ชำระเงินให้โจทก์ครบถ้วนแล้วหรือยัง เท่านั้นข้อที่จำเลยต่อสู้ว่ายอมให้โจทก์ถอนหุ้นโดยสำคัญผิดเพราะที่ถูกจะต้องได้รับความยินยอมจากหุ้นส่วนทุกคนก่อนนั้น ก็ไม่จำต้องพิจารณาถึง เพราะการที่จำเลยยอมให้โจทก์ถอนหุ้นเช่นเรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างโจทก์กับจำเลย ไม่ใช่เรื่องของหุ้นส่วน

โจทก์ฟ้องว่าได้เข้าหุ้นทำป่าไม้กับจำเลยเป็นเงิน 10,000 บาท ต่อมาโจทก์ขอเงินค่าหุ้นคืน จำเลยยอมคืนและผ่อนชำระแล้ว 1,500 บาท ที่เหลือ 8,500 บาท จำเลยขอผัดชำระในวันที่ 10 เมษายน 2494 แต่ในที่สุด ไม่ยอมชำระจึงขอให้ศาลบังคับ

จำเลยปฏิเสธว่าสามีโจทก์มิได้บอกล้างนิติกรรม ที่จำเลยคืนทุนให้ 1,500 บาทเพราะสำคัญผิดว่า จำเลยมีอำนาจให้ถอนหุ้นได้ความจริงจำเลยไม่มีอำนาจคืนทุนโดยไม่ได้รับความยินยอมจากหุ้นส่วนทุกคน

ศาลแพ่งพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้จำเลยชำระเงิน 8,500 บาท กับดอกเบี้ยตั้งแต่วันผิดสัญญา ฯลฯ ให้แก่โจทก์

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ประเด็นคดีนี้ข้อแพ้ชนะมิได้อยู่ที่ว่า สามีโจทก์ได้บอกล้างนิติกรรมเข้าหุ้นส่วนหรือไม่ เพราะข้อความในฟ้องของโจทก์ยังปรากฏต่อไปอีกว่า ต่อมาโจทก์ได้ขอคืนเงิน 10,000 บาทจำเลยยอมคืนให้ และได้ผ่อนชำระ 1,500 บาท ส่วนอีก8,500 บาทจำเลยผัดชำระในภายหลังและได้ทำหลักฐานให้ไว้ ซึ่งข้อความเหล่านี้ จำเลยรับว่าเป็นความจริง ประเด็นจึงมีว่าจำเลยได้ชำระเงินให้โจทก์ครบถ้วนแล้วหรือยังเท่านั้นข้อที่จำเลยต่อสู้ว่ายอมให้โจทก์ถอนหุ้น โดยสำคัญผิด เพราะที่ถูกจะต้องได้ความยินยอมจากหุ้นส่วนทุก ๆ คนก่อนนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าการที่จำเลยยอมให้โจทก์ ถอนหุ้นเช่นเรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างโจทก์กับจำเลย ไม่ใช่เรื่องของหุ้นส่วน

จึงพิพากษายืน