คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 740/2492

ศาลชั้นต้นจำคุกจำเลย 7 ปี 6 เดือน ตามมาตรา 249

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยกระทำการป้องกันแต่เกินสมควรแก่เหตุตามมาตรา 249,53 จำคุก 1 ปี แต่ให้รอการลงอาญาไว้ ดังนี้ เป็นการแก้มาก โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง จำคุก 15 ปี ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 7 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยกระทำโดยป้องกันแต่เกินสมควร ซึ่งมีผิดตามมาตรา 249, 53 จำคุก 2 ปี ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 1 ปี แต่ให้รอการลงอาญาไว้

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เป็นการแก้มาก โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงข้อเท็จจริงคงฟังได้ว่า จำเลยฆ่าคนโดยไม่เจตนา

พิพากษาแก้ ให้จำคุกจำเลยตามมาตรา 251 จำคุก 10 ปี ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 5 ปี