คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 741/2491

ฟ้องของโจทก์กล่าวทั้งวันทางจันทรคติและทางสุริยคติ แต่วันทางจันทรคติผิดไป แต่ถูกตามวันสุริยคตินั้น ยังไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องอันเป็นเหตุให้ยกฟ้อง (อ้างฎีกา 745/2489)

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยลักทรัพย์ของนางหาไปเมื่อคืนวันแรม 8 ค่ำเดือน 8 ตรงกับวันที่ 8 กรกฎาคม 2490 ทางพิจารณา เจ้าทรัพย์เบิกความว่า ของหายไปวันแรม 6 ค่ำ เดือน 8 ศาลชั้นต้นจึงสั่งตัดพยานแล้ววินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องผิดวัน พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า วันทางจันทรคติที่เจ้าทรัพย์เบิกความตรงกับวันทางสุริยคติที่โจทก์ฟ้อง โจทก์มีทางขอแก้ฟ้องได้ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า วันแรม 6 ค่ำ เดือน 8 ตามที่เจ้าทรัพย์เบิกความว่าเป็นวันที่จำเลยกระทำผิดนั้นตรงกับวันที่ 8 กรกฎาคมตามที่โจทก์ฟ้อง จึงยังไม่พอถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องอันจะเป็นเหตุให้ยกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 ได้

พิพากษายืน