คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 741/2491

ฟ้องของโจทก์กล่าวทั้ง วันทางจันทรคติ และทางสุริยคติ แต่วันทางจันทรคติผิดไป แต่ถูกตามวันสุริยคตินั้น ยังไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง อันเป็นเหตุให้ยกฟ้อง

(อ้างฎีกา 745/2489)

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยลักทรัพย์ของนางหาไปเมื่อคืนวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๘ ตรงกับวันที่ ๘ กรกฎาคม ๒๔๙๐ ทางพิจารณา เจ้าทรัพย์เบิกความว่า ของหายไปวันแรม ๖ ค่ำเดือน ๘ ศาลชั้นต้นจึงสั่งตัดพะยานแล้ววินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องผิดวัน พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า วันทางจันทรคติที่เจ้าทรัพย์เบิกความตรงกับวันทางสุริยคติที่โจทก์ฟ้อง โจทก์มีทางขอแก้ฟ้องได้ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า วันแรม ๖ ค่ำ เดือน ๘ ตามที่เจ้าทรัพย์เบิกความว่าเป็นวันที่จำเลยกระทำผิดนั้น ตรงกับวันที่ ๘ กรกฎาคม ตามที่โจทก์ฟ้อง จังยังไม่พอถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องอันจะเป็นเหตุให้ยกฟ้องตาม ป.วิ.อาญามาตรา ๑๙๒ ได้

พิพากษายืน