คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 750/2494

อัยการโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามที่พนักงานสอบสวนได้สอบสวนมา ครั้นสืบพยานโจทก์ไปได้ 2 ปาก โจทก์ยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องเป็นว่า จำเลยกระทำผิดฐานปล้นทรัพย์โดยพนักงานสอบสวนยังมิได้มีการสอบสวนในความผิดฐานปล้นทรัพย์นั้นไม่ได้ เพราะต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 120

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันลักทรัพย์(โค) ของนายบัตร ขำวิชาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๔

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นสืบพยานโจทก์ได้ ๒ ปากแล้ว โจทก์ยื่นคำร้องขอเพิ่มเติมฟ้องเป็นว่าจำเลยกระทำผิดฐานปล้นทรัพย์โดยกล่าวว่าจำเลยกับพวกมีไม้ตะบองเป็นสาตราวุธเข้าทำการลักโครายนี้ และยังใช้ตะบองตีพวกเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บ

ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้แก่ฟ้อง แล้วดำเนินการพิจารณาต่อมา พิพากษาลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามมาตรา ๒๙๔ จำคุกคนละ ๑ ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาในข้อ ก.ม.ที่ไม่อนุญาตให้เพิ่มเติมฟ้องและขอให้ลงโทษฐานปล้นทรัพย์

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ พนักงานสอบสวนได้ตั้งข้อหาสอบสวนมาแต่ในความผิดฐานลักทรัพย์เท่านั้น ความผิดฐานปล้นทรัพย์มีหลักเกณฑ์แห่งความผิดแตกต่างกับความผิดฐานลักทรัพย์ในข้อสำคัญอย่างมากมาย จะให้ถือเลยไปว่าได้ตั้งข้อหาสอบสวนในความผิดฐานปล้นทรัพย์ด้วยไม่ได้ ต้องถือว่าพนักงานสอบสวนยังมิได้มีการสอบสวนในความผิดฐานปล้นทรัพย์โจทก์จะเพิ่มเติมฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามความผิดฐานปล้นทรัพย์ไม่ได้ ต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๒๐

จึงพิพากษายืน