คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 760/2494

โจทก์ฟ้องคดีโดยว่าเป็นหญิงหม้าย จำเลยมิได้ให้การหรือดำเนินการตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 56 โดยว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง โดยเป็นหญิงมีสามี ฉะนั้นคดีจึงไม่มีประเด็นในข้อนี้ แม้จะมีพยานเบิกความถึง ก็เป็นเรื่องนอกประเด็นไม่เป็นข้อเท็จจริงที่ศาลจะพึงรับวินิจฉัย

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าที่โจทก์เช่ามาจากเจ้าของ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องรายพิพาท

จำเลยฎีกา ศาลสั่งรับเฉพาะข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ฟ้องอ้างว่าเป็นหญิงหม้าย แต่ปรากฎว่าเป็นหญิงมีสามี จึงไม่มีอำนาจฟ้องนั้น จำเลยมิให้การหรือดำเนินการตาม ป.ม.วิ.แพ่ง.มาตรา ๕๖ เลยว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องโดยเป็นหญิงมีสามีฉะนั้นคดีจึงไม่มีประเด็นในข้อนี้ แม้จะมีพยานเบิกความถึง ก็เป็นเรื่องนอกประเด็น ไม่เป็นข้อเท็จจริงที่ศาลจะพึงรับวินิจฉัย

ข้อที่ว่า เมื่อพยานโจทก์ซึ่งเป็นผู้ทำเอกสารเบิกความปฏิเสธว่า ไม่ได้ทำเอกสาร ก็ต้องฟังว่าเป็นเอกสารปลอมนั้นไม่มีกฎหมายบังคับให้ศาลจำต้องฟังเช่นนั้น ในการพิจารณาก็ย่อมต้องอาศัยพยานหลักฐานทั่วไป เพื่อชี้ขาดข้อเท็จจริง ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน