คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7615/2538

การออกเช็คที่จะมีมูลความผิดตามพระราชบัญญัติ ว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ ต้องเป็นการออกเช็คเพื่อชำระหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ ตามกฎหมาย เมื่อปรากฎว่าวันที่ประกาศกระทรวงมอบเงินให้แก่ จำเลยตามสัญญากู้ยืมเงินเป็นวันหลังจากวันที่จำเลย ออกเช็คให้ประกาศกระทรวง ขณะที่ออกเช็คให้ประกาศกระทรวง จึงยังไม่มีหนี้ต้องชำระต่อกัน แม้ต่อมาธนาคารตามเช็ค จะปฏิเสธการจ่ายเงิน การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิด ตามกฎหมายดังกล่าว

โจทก์ฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วย ความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วย ความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ จำคุก ๕ เดือน คำขอนอกจากนี้ให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค ๓ พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การออกเช็คที่จะมีมูลความผิดตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ นั้น ต้องเป็นการออกเช็คเพื่อชำระหนี้ที่มีอยู่จริงและ บังคับได้ตามกฎหมาย โจทก์มีผู้เสียหายเบิกความว่า จำเลยกู้เงินจาก โจทก์ไปรวม ๘๐,๐๐๐,๐๐๐ บาท เมื่อวันที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๓๕ และออกเช็ค เอกสารหมาย จ.๕ ให้โจทก์ในวันดังกล่าว แต่ตอนตอบทนายจำเลยถามค้าน กลับเบิกความว่า เพิ่งมอบเงินให้แก่จำเลยในวันที่ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๓๕ ดังนั้น ก่อนที่จำเลยออกเช็คให้โจทก์ จึงยังไม่มีหนี้ที่ต้องชำระ ต่อกัน การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามบทกฎหมายดังกล่าว

พิพากษายืน