โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้เงิน 2,500 บาทตามสัญญาประนีประนอมยอมความ ซึ่งโจทก์จำเลยทำกันไว้ในคดีก่อน
จำเลยให้การว่าได้ทำสัญญาประนีประนอมกับโจทก์จริง แต่จำเลยได้ชำระเงินให้แก่ทนายโจทก์ (ในคดีก่อน) ไปหมดแล้ว โดยโจทก์มอบอำนาจให้ทนายโจทก์รับแทน
ในวันนัดสืบพยาน จำเลยยื่นเอกสารใบรับเงินจำนวน 3,000 บาท ซึ่งนายนพภาทนายโจทก์ในคดีก่อนเซ็นชื่อรับเงินไว้ โจทก์แถลงว่าโจทก์ยังไม่ได้รับเงินนี้จากนายนพภา และโจทก์ไม่ได้มีใบมอบฉันทะให้นายนพภารับเงินแทน คู่ความจึงท้ากันให้ศาลวินิจฉัยและพิพากษาคดีไป
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยแล้ว พิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้จำเลยชำระเงิน2,500 บาท แก่โจทก์
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ทนายความในฐานะทนาย ไม่มีอำนาจรับเงินนอกศาลแทนตัวความเมื่อไม่ได้ความว่าโจทก์ (ตัวความ) ได้มอบอำนาจให้ทนายโจทก์รับเงินนั้นแทน การที่จำเลยชำระหนี้ให้ทนายโจทก์ย่อมไม่ผูกพันโจทก์
พิพากษายืน