คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 792/2493

ศาลพิพากษายกฟ้องเพราะโจทก์มิได้ยื่นบัญชีระบุพยานนั้นถือว่าพยานหลักฐานของโจทก์ต้องห้ามมิให้รับฟังตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 87(2) อันเป็นเหตุให้ศาลวินิจฉัยประเด็นแห่งคดีว่า คำฟ้องโจทก์ไม่มีพยานหลักฐานสนับสนุนโจทก์จะมารื้อฟ้องขึ้นใหม่อีกไม่ได้ คดีต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลสั่งแสดงว่าที่ดินเนื้อที่ 9 ไร่เศษ ในจำนวนเนื้อที่นาโฉนดที่ 915 เป็นของโจทก์ และกล่าวในฟ้องว่าเรื่องนี้โจทก์ได้ฟ้องจำเลยไว้ต่อศาลครั้งหนึ่งแล้ว ศาลพิพากษายกฟ้องโดยโจทก์มิได้ยื่นบัญชีระบุพยาน จึงขอให้ศาลวินิจฉัยใหม่

ศาลชั้นต้นไม่รับฟ้องโดยถือว่า ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ในคดีเดิมนั้น พยานหลักฐานของฝ่ายโจทก์ต้องห้ามมิให้ศาลรับฟังตามมาตรา 87(2) วิธีพิจารณาความแพ่ง อันเป็นเหตุให้ศาลวินิจฉัยประเด็นแห่งคดีว่า คำฟ้องโจทก์ไม่มีพยานหลักฐานสนับสนุน พิพากษายกฟ้องโจทก์ คดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์จะมารื้อฟ้องขึ้นใหม่เพื่อเป็นโอกาสให้ได้เสนอพยานหลักฐานที่ต้องห้ามรับฟังในคดีก่อนนั้นหาได้ไม่ ต้องห้ามตามมาตรา 148

จึงพิพากษายืน