คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 795/2499

การที่หญิงมีสามีอายุ 28 ปีถูกชายอายุ 24 ปีฉุดกอดปล้ำต่อหน้าผู้คนโดยหญิงไม่ยินยอมโดยได้พยายามดิ้นรนขัดขวางและร้องห้ามชายนั้นก็ยังขืนกอดและฉุดอยู่อีกเมื่อหญิงดิ้นสบัดหลุดจึงใช้มีดปลอกปากกาหมึกซึมแทงไปเพียงทีเดียวถูกช่องซี่โครงชายนั้นกว้าง 1 ซม.ยาว 2ซม.และไปถูกอวัยวะสำคัญทำให้ชายนั้นถึงตายดังนี้ย่อมถือได้ว่าเป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศชื่อเสียงพอสมควรแก่เหตุตาม มาตรา 50

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายบุญเลิศถูกช่องซี่โครงขวาทลุปอดโดยมิได้เจตนาฆ่า แต่นายบุญเลิศตายเพราะบาดแผลนั้น ขอให้ลงโทษ

จำเลยต่อสู้ว่านายบุญเลิศฉุดคร่าห์กอดปล้ำจำเลย จำเลยห้ามไม่เชื่อจึงใช้มือถือมีดปัดป้องไปถูกซึ่งเป็นการป้องกันเกียรติยศชื่อเสียง

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 4 ปี ตามกฎหมายอาญา มาตรา 251, 59

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกียรติยศชื่อเสียงพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่านายบุญเลิศเป็นชายอายุ 24 ปี จำเลยเป็นหญิงอายุเพียง28 ปี การที่ถูกชายฉุดและกอดเอาต่อหน้าผู้คนนั้น คนธรรมดาไม่อาจทนต่อความละอายได้ มิหนำซ้ำจำเลยเป็นหญิงที่มีสามีอยู่ด้วยอาจก่อให้เกิดความระแวงใจแก่สามีอันจะเป็นผลร้ายแก่ตัวจำเลยหนักยิ่งขึ้นอีก คดีปรากฏชัดว่าจำเลยไม่ได้ยินยอมให้นายบุญเลิศกระทำต่อตนเช่นนั้น ได้พยายามดิ้นรนขัดขวางและร้องห้ามว่าอย่าฉุดอย่าคร่าห์ถึง 3 คำ นายบุญเลิศก็มิได้หยุดยั้งยังคงขืนกอดและฉุดเพื่อพาต่อไปอีก จำเลยเป็นหญิงทานกำลังนายบุญเลิศไม่ได้ จำเลยจึงมีสิทธิที่จะป้องกันเหตุร้ายอันเกิดขึ้นแก่ตนในขณะนั้นได้ อนึ่งปรากฏว่าจำเลยใช้มีดปลอกปากกาหมึกซึมแทงเพียงทีเดียวแผลกว้างเพียง 1 ซม. ยาว 2 ซม. หากบังเอิญถูกตรงช่องซี่โครงถูกอวัยวะที่สำคัญซึ่งกระทำให้ถึงตาย จึงเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุตามกฎหมายอาญา มาตรา 50

จึงพิพากษายืน