คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 811/2486

พรึติการน์ที่ถือว่าเปนการป้องกันเกินสมควนแก่เหตุ และไม่มีเจตนาจะค่าไห้ตาย

โจทฟ้องว่าจำเลยค่าคนโดยเจตนา สาลชั้นต้นลงโทสจำคุกนายว่อนจำเลย ๑๒ ปีตามกดหมายอาญา ม. ๒๔๙,๕๙

นายว่อนอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาแก้ไห้ยกฟ้องปล่อยนายว่อนจำเลยโดยเห็นว่าคดียังเปนที่สงสัย

โจทดีกา สาลดีกาฟังข้อเท็ดจิงว่านายเสนผู้ตายเปนโจรขึ้นไปลักทรัพย์บนเรือนนายพลับจำเลย ๆ กอดไว้เรียกชาวบ้านช่วย นายว่อนจำเลยถือกริชแทงไปทีเดียว เช่นนี้ สาลดีกาเห็นว่าเปนการป้องกันเกินสมควนไป แต่นายว่อนได้กะทำไปโดยฉับพลันและทำแค่ทีเดียว บังเอินไปถูกหัวไจ ไม่ถือว่ามีเจตนาค่าไห้ตาย จึงพิพากสาแก้ว่านายว่อนมีผิดตาม ม. ๒๕๑,๕๐,๕๓ ไห้จำคุก ๓ ปี ลด+ ตาม ม. ๕๙ อีก ๑ ไน ๓ เหลือ ๒ ปี.