คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 821/2514

เรื่องอายุความนั้นหาใช่สภาพแห่งข้อหาไม่ โจทก์ไม่จำเป็นต้องกล่าวมาในฟ้องว่า คดีของโจทก์ยังไม่ขาดอายุความเพราะเหตุใด

การที่จำเลยสลักหลังเช็คให้โจทก์เพื่อชำระเงินค่าซื้อเชื่อนั้นถือได้ว่าเป็นการกระทำอันปราศจากเคลือบคลุมสงสัยตระหนักเป็นปริยายว่ายอมรับสภาพตามสิทธิเรียกร้องของโจทก์

จำเลยสลักหลังเช็คให้โจทก์เมื่อวันที่ 23 เมษายน 2505แต่เช็คนั้นเป็นเช็คลงวันที่ล่วงหน้า สั่งจ่ายในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505ดังนี้ หมายความว่าจำเลยได้รับสภาพหนี้ต่อโจทก์ในวันที่ 23 เมษายน2505 ว่าจะชำระเงินเป็นเช็คให้ในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505 นั่นเอง

เหตุที่ทำให้อายุความสะดุดหยุดลงสำหรับคดีนี้สิ้นสุดลงในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505 คือ วันที่สั่งจ่ายเงินในเช็ค จึงเริ่มนับอายุความใหม่ตั้งแต่วันที่ 26 พฤษภาคม 2505 เพราะวันนั้นเป็นวันที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องตามเช็คได้เป็นต้นไป ดังนั้น อายุความ2 ปีครบในวันที่ 26 พฤษภาคม 2507 ซึ่งตรงกับวันวิสาขบูชา เป็นวันหยุดราชการ โจทก์ยื่นฟ้องในวันที่ 27 พฤษภาคม 2507 คดีจึงยังไม่ขาดอายุความ

(ปัญหาตามวรรคสอง, สี่ วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ครั้งที่ 8,9/2514)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ซื้อเชื่อไม้แปรรูปชนิดต่าง ๆ ไปจากโจทก์รวมเป็น 213,000 บาท จำเลยผิดนัดไม่ชำระ ขอให้ศาลพิพากษาบังคับให้จำเลยชำระเงิน 213,000 บาทแก่โจทก์พร้อมทั้งดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า จำเลยไม่ได้ซื้อไม้ตามรายการท้ายฟ้องเพิ่มเติมและตัดฟ้องโจทก์ว่าขาดอายุความและเป็นฟ้องเคลือบคลุม

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องอายุความนั้นหาใช่สภาพแห่งข้อหาไม่โจทก์ไม่จำเป็นต้องกล่าวมาในฟ้องว่าคดีของโจทก์ยังไม่ขาดอายุความเพราะเหตุใด

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยได้ซื้อเชื่อไม้แปรรูปของโจทก์ไปจริงและจำเลยได้สลักหลังเช็ค 2 ฉบับ เป็นการชำระหนี้ค่าซื้อเชื่อจริงการที่จำเลยสลักหลังให้โจทก์เพื่อชำระเงินค่าซื้อเชื่อนั้น ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า การกระทำดังกล่าวถือได้ว่าเป็นการกระทำอันปราศจากเคลือบคลุมสงสัย ตระหนักเป็นปริยายว่ายอมรับสภาพตามสิทธิเรียกร้องของโจทก์ อายุความย่อมสะดุดหยุดลงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 172

จำเลยสลักหลังเช็คให้โจทก์เมื่อวันที่ 23 เมษายน 2505 แต่เช็คนั้นเป็นเช็คที่ลงวันที่ล่วงหน้าสั่งจ่ายในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505ดังนี้ หมายความว่าจำเลยได้รับสภาพหนี้ต่อโจทก์ในวันที่ 23 เมษายน2505 ว่าจะชำระเงินเป็นเช็คให้ในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505 นั่นเอง

ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า เหตุที่ทำให้อายุความสะดุดหยุดลงสำหรับคดีนี้สิ้นสุดลงในวันที่ 26 พฤษภาคม 2505 คือ วันที่สั่งจ่ายเงินในเช็คจึงเริ่มนับอายุความใหม่ตั้งแต่วันที่ 26 พฤษภาคม2505 เพราะวันนั้นเป็นวันที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องตามเช็คได้เป็นต้นไปดังนั้น อายุความ 2 ปี ครบในวันที่ 26 พฤษภาคม 2507 ซึ่งตรงกับวันวิสาขบูชา เป็นวันหยุดราชการ โจทก์ยื่นฟ้องในวันที่ 27 พฤษภาคม 2507 คดีจึงยังไม่ขาดอายุความ

พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นให้จำเลยชำระเงิน 213,000 บาทพร้อมทั้งดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7 ครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเงินเสร็จให้แก่โจทก์