คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 834/2491

คำว่าปริมาณใน พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 5 หมายถึงจำนวน

ฟ้องกล่าวแต่เพียงว่า จำเลยบังอาจกักกันข้าวไว้ประมาณ 1,260 กิโลกรัมคำว่าประมาณกลายเป็นไม่ใช่ยืนยันว่า จำเลยกักกันข้าวไว้เกิน 1,000 กิโลกรัมดังนี้ จึงไม่เป็นฟ้องที่ถูกต้องตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกักกันข้าวสารประมาณ 1,260 กิโลกรัมไว้ในเขตที่เจ้าหน้าที่ห้ามกักกันข้าวขอให้ลงโทษ จำเลยให้การปฏิเสธศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีข้าวสารเพียง 2 กระสอบยังไม่มีผิดตามฟ้อง พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีข้าวสาร 12 กระสอบเกิน1,000 กิโลกรัม แต่ฟ้องโจทก์ไม่ยืนยันว่าจำเลยไม่มีหนังสืออนุญาตตามพระราชบัญญัติ สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 5, 7 จึงเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้ พิพากษายืนในข้อยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 5 ว่า ข้าวอย่างอื่นนอกจากข้าวเปลือกมีไว้ในครอบครองได้ปริมาณไม่เกิน 1,000 กิโลกรัม คำว่าปริมาณหมายถึงจำนวน คือจำนวนไม่เกิน 1,000 กิโลกรัม ถ้าจะเอาผิดแก่จำเลย ฟ้องต้องยืนยันว่า จำเลยกักกันข้าวไว้เกิน 1,000 กิโลกรัม แต่ฟ้องกล่าวแต่เพียงว่าจำเลยบังอาจกักกันข้าวไว้ประมาณ 1,260 กิโลกรัม คำว่าประมาณกลายเป็นไม่ใช่ยืนยัน เพราะความจริงจำนวนอาจต่ำกว่า 1,000 กิโลกรัม ฟ้องของโจทก์จึงเป็นฟ้องไม่ถูกต้องตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158

พิพากษายืน