คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 847/2490

เช่าโกดังเก็บของเมื่อไม่มีข้อสัญญาว่า เช่าเก็บอะไรน้ำหนักเท่าใดผู้เช่าก็เก็บของได้เพียงพอควรแก่น้ำหนักของโกดังที่จะทานได้ ถ้าเก็บของเกินน้ำหนักเช่นนั้นแล้วเกิดชำรุดเสียหาย ผู้เช่าต้องรับผิด

ได้ความว่า จำเลยเช่าโกดังโจทก์เก็บของแล้วโกดังทรุด โจทก์จึงฟ้องเรียกค่าเสียหาย

ศาลชั้นต้นให้โจทก์ชนะคดี แต่ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามสัญญาเช่าไม่ได้กล่าวว่าเช่าเพื่อเก็บอะไรจำนวนเท่าใด ย่อมสันนิษฐานว่าจะอยู่หรือเก็บของตามสมควรแก่ฐานะของบุคคลและสภาพของเคหะสถานตามประเพณีนิยมหรือตามปกติที่ใช้กัน สำหรับคดีนี้การขนหีบใบชาไปเก็บในโกดังพอควรแก่น้ำหนักก็เรียกว่าใช้ทรัพย์ที่เช่าตามประเพณีนิยมปกติ ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยใช้โกดังของโจทก์ เกินกว่าประเพณีนิยมปกติ เป็นเหตุให้โกดังของโจทก์ชำรุดเสียหาย จำเลยต้องรับผิด จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ยื่นตามศาลชั้นต้น