คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 848/2493

ฟ้องขอให้โอนกรรมสิทธิ์ที่ดินตามสัญญาจะซื้อขายแต่ตามคำบรรยายฟ้องและข้อเท็จจริงที่สืบ หาได้มีการตกลงจะซื้อขายต่อกันไม่ดังนี้ ศาลบังคับให้ไม่ได้ ต้องพิพากษายกฟ้อง

ได้ความว่า เดิมจำเลยเป็นสมาชิกของสหกรณ์คลองสามไม่จำกัดสินใช้ จำเลยทั้ง 3 กู้เงินของสหกรณ์นั้นไปซื้อที่ดินโฉนดที่ 4997 เป็นเจ้าของร่วมกัน และทำสัญญาจำนองที่ดินที่ซื้อไว้ต่อสหกรณ์เป็นประกันเงินกู้นั้น ต่อมาจำเลยที่ 1-2 ทำผิดข้อบังคับของสหกรณ์ที่ประชุมใหญ่จึงประชุมปลดจำเลยออกจากสมาชิกสหกรณ์ โจทก์เป็นผู้รับชำระหนี้แทนจำเลยเข้าครอบครองที่ดินของจำเลยทำกิน ต่อมาแต่ยังไม่ถึง 10 ปี ถือว่าเป็นสัญญาจะซื้อขายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 456 จึงขอให้จำเลยโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินส่วนของจำเลย ลงชื่อโจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องและข้อเท็จจริงดังกล่าว หาได้มีการตกลงจะซื้อขายที่ดินของจำเลยต่อกันดังฟ้องของโจทก์ไม่

จึงพิพากษายืน