คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 848/2493

ฟ้องขอให้โอนกรรมสิทธิ์ที่ดินตามสัญญาจะซื้อขาย แต่ตามคำบรรยายฟ้องและข้อเท็จจริงที่สืบ หาได้มีการตกลงจะซื้อขายกันต่อไม่ ดังนี้ศาลบังคับให้ไม่ได้ ต้องพิพากษายกฟ้อง

ได้ความว่า เดิมจำเลยเป็นสมาชิกของสหกรณ์ของสามไม่จำกัดสินใช้ จำเลยทั้ง ๓ กู้เงินสหกรณ์นั้นไปซื้อที่ดินโฉนดที่ ๔๙๙๗ เป็นเจ้าของร่วมกัน และทำสัญญาจำนองที่ดินที่ซื้อไว้ต่อสหกรณ์เป็นประกันเงินกู้นั้น ต่อมาจำเลยที่ ๑-๒ ทำผิดข้อบังคับของสหกรณ์ ที่ประชุมใหญ่จึงประชุมปลดจำเลยออกจากสมาชิกสหกรณ์ โจทก์เป็นผู้รับชำระหนี้แทน จำเลยเข้าครอบครองที่ดินของจำเลยทำกินก่อมา แต่ยังไม่ถึง ๑๐ ปี ถือว่าเป็นสัญญาจะซื้อขายตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๔๕๖ จึงขอให้จำเลยโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินส่วนของจำเลย ลงชื่อโจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องและข้อเท็จจริงดังกล่าวหาได้มีการตกลงจะซื้อขายที่ดินของจำเลยต่อกันดังฟ้องของโจทก์ไม่

จึงพิพากษายืน