คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 848/2497

ที่ดินสวนมะพร้าว ซึ่งเป็นที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่อันเจ้าของมีสิทธิตามกฎหมายลักษณะเบ็ดเสร็จบทที่ 42 +ละทิ้งไปเสียข้านานถึง 9 ปี 10 ปี จึงจะขาดสิทธิ์

โจทย์ฟ้องหาว่าจำเลยบุกรุกเข้ามาแผ้วถางต้นไม้ในสวนของโจทก์ ขอให้ศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์และห้ามจำเลยและบริวารอย่าเข้ามาเกี่ยวข้อง กับเรียกค่าเสียหาย จำเลยให้การว่าที่พิพาทเป็นของจำเลย แม้ที่พิพาทเป็นของโจทก์จำเลยได้แย่งการครอบครองเป็นเวลาหลายปี คดีขาดอายุความแล้ว

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์เป็นสวนมะพร้าว โจทก์มีสิทธิตามกฎหมายลักษณะเบ็ดเสร็จ บทที่ ๔๒ จนกว่าจะได้ละทิ้งไปเสียนานถึง ๙ ปี ๑๐ ปี

พิพากษายืน