คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 857/2501

จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงผู้ตายถูกกลางหลังทะลุออกหัวนมขวาตายภายหลังเล็กน้อย ถือว่าจำเลยเจตนาฆ่า

การที่จำเลยที่ 1-2 ถือมีดคนละเล่มเข้าไปในบ้านผู้ตายและจำเลยที่ 1 แทงนาง น.ภรรยานาย ข. นาย ข.ฉวยหอกเข้าทำร้ายจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 2 เข้าทำร้ายนาย ข. บุตรของนาย ข. ฟันจำเลยที่ 1-2 แล้วนาย ข. และบุตร ถูกจำเลยที่ 1-2 ทำร้ายถึงตาย ถือว่านาย ข.ทำเพื่อป้องกันชีวิตนาง น. และบุตรนาย ข.ป้องกันชีวิตนาย ข. ไม่ถือว่าเป็นเรื่องสมัครใจวิวาทต่อสู้ทำร้ายกัน

และการที่จำเลยที่ 3 ถือขวานอยู่ที่ประตูรั้วบ้านผู้ตายก่อน แต่ไม่ปรากฏว่าเข้ามาในบ้านผู้ตายพร้อมจำเลยที่ 1-2 เมื่อจำเลยที่ 3 ฟันนาย ข. 1 ทีแล้วไม่ได้ทำอะไรอีก ไม่ถือว่าจำเลยที่ 3 สมคบกับจำเลยที่ 1-2 ฆ่าผู้ตาย มีผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกาย

คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าเมื่อ 6 ธ.ค. 99 เวลากลางวัน จำเลยทั้ง 4 ได้บังอาจสมคบกันใช้มีด ขวานและไม้แทงฟันทำร้ายนายไข่ นางเหนียวและนายข้อย ขุนบุญทอง ถูกตามร่างกายหลายแห่งโดยจำเลยมีเจตนาจะฆ่า และบุคคลทั้ง 3 ได้ถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยทำร้ายในวันนั้น

จำเลยที่ 1-2 ต่อสู้ป้องกันตัว

จำเลยที่ 3-4 ปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่

ศาลชั้นต้นฟังว่าเป็นเรื่องที่จำเลยที่ 1-2 กับผู้ตายสมัครใจวิวาทต่อสู้กันพิพากษาว่าจำเลยที่ 1-2 ผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 290 จำคุกคนละ 15 ปี ลด 1 ใน 3 จำคุกคนละ 10 ปี ให้ยกฟ้องจำเลยที่ 3-4

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่ 1-2-3 ผิดตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 ให้ประหารชีวิตจำเลยที่ 1 จำคุกจำเลยที่ 2 ตลอดชีวิตจำคุกจำเลยที่ 3, 15 ปี ลดให้จำเลยที่ 1-2 คนละ 1 ใน 3 จำคุกจำเลยที่ 1 ไว้ 20 ปี จำเลยที่ 2 ไว้ 16 ปี นอกนั้นยืน

จำเลยที่ 1-2-3 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 1 ถือขวานเข้ามาในบ้านผู้ตายพบนายข้อยก็พูดอาฆาตว่าจะฟันหัวนางเหนียว โดยเชื่อว่านางเหนียววางยาเบื่อให้ไก่ตาย มีคนพาจำเลยที่ 1 ออกไป สักครู่จำเลยที่ 1-2 ถือมีดคนละเล่มเข้ามาในบ้านผู้ตายอีก จำเลยที่ 1 แทงนางเหนียวถูกกลางหลังขวาทะลุออกหัวนมขวา นายไข่ใช้หอกแทงจำเลยที่ 1 เป็นการป้องกันชีวิตนางเหนียว และจำเลยที่ 2 เข้าทำร้ายนายไข่ นายข้อยฟันจำเลยที่ 1-2 เป็นการป้องกันชีวิตนายไข่ แล้วนายไข่ นายข้อยถูกจำเลยที่ 1-2 แทงฟันมีบาดแผลฉกรรจ์ถึงตาย ฟังว่าจำเลยที่ 1-2 สมคบกันฆ่าผู้ตาย ส่วนจำเลยที่ 3 ฟังว่า ได้ยืนถือขวานอยู่ที่ประตูรั้วบ้านผู้ตายก่อน แต่จะมาพร้อมกับจำเลยที่ 1-2 หรือไม่ไม่ปรากฏ เมื่อจำเลยที่ 3 มาถึงที่เกิดเหตุใช้ขวานฟันนายไข่ที่แขน 1 ทีแล้วไม่ได้ทำอะไรอีก จึงฟังไม่ได้ว่าจำเลยที่ 3 สมคบกับจำเลยที่ 1-2 คงผิดฐานทำร้ายร่างกายนายไข่ถึงบาดเจ็บ พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่ 3 ผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 จำคุก 1 ปีนอกนั้นยืน