คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 870/2487

พ.ร.บ.อาวุธปืนฯ 2487 ผ่อนผันไห้ผู้มีอาวุธปืนไปขอรับไบอนุญาตได้พายไน 6 เดือน ฉนั้นพายไน 6 เดือนนั้นผู้ไดมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาต ก็เอาผิดแก่ผู้นั้นไม่ได้ และแม้จะถูกเจ้าพนักงานจับกุมก็ไม่ทำไห้กำหนดเวลาที่กดหมายผ่อนผันเปลี่ยนแปลงไป

จำเลยต้องหาว่ามีอาวุธปืนและกะสุนปืนไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยรับสารภาพ

สางล่างทั้งสองวินิฉัยว่า พระราชบัญญัติอาวุธปืน (ฉบับที่ ๖) ๒๔๘๗ มาตรา ๓ บัญญัติว่าถ้าผู้ไดมีอาวุธปืนโดยยังมิได้รับอนุญาต ถ้ายื่นคำขอรับไบอนุญาตพายไน ๖ เดือนนับแต่วันไช้พระราชบัญญัตินี้ ผู้นั้นไม่ต้องรับโทสตามพระราชอาวุธปืน พ.ส.๒๔๗๗ เมื่อกำหนดเวลา ๖ เดือนที่กดหมายเปิดโอกาสนั้นยังไม่ล่วงพ้นไปแล้วจำเลยย่อมไม่มีความผิด จึงพิพากสายกฟ้อง

โจทดีกา สาลดีกาวินิฉัยว่า พระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ส.๒๔๘๗ ผ่อนผันไห้ผู้ครอบครองอาวุธปืนมาขออนุญาตพายไนเวลาที่กำหนดไว้โดยไม่เอาผิด ก็เมื่อระยะเวลาที่กำหนดไว้ยังไม่ล่วงพ้นไปก็เอาผิดแก่จำเลยไม่ได้ การที่เจ้าพนักงานค้นพบปืนและกะสุนปืนไม่เปนข้อสแดงว่า จำเลยจะไม่ขอรับอนุญาต หรือทำไห้ระยะเวลาที่ผ่อนผันเปลี่ยนแปลงไป จึงพิพากสายืนตามสางล่าง